بیماری نقرس، علائم و راه‌های درمان
با علائم و راه‌های درمان بیماری نقرس آشنا شوید.
به گزارش مملکت آنلاین، هدف از این نوشتار، مقایسه ی بین روش طب مدرن و سنتی، در برخورد با بیماری نقرس است. شاخص ما در طب سنتی، زکریای رازی است.
ابوبکر محمّد زَکَریای رازی (۲۵۱ ه.ق – ۳۱۳ ه.ق) پزشک، فیلسوف و شیمی‌دان ایرانی که آثار ماندگاری در زمینه ی پزشکی و شیمی و فلسفه نوشته است و به عنوان کاشف الکل و جوهر گوگرد (اسید سولفوریک)، مشهور است.
او، به ویژه، برای روش شناسی علمی‌اش معروف بود و طب را بیشتر بر اساس آزمون‌های بالینی بنیان‌گذاری نموده است. اکنون، باور عموم متخصصان بر این است که توسعه‌ی پزشکی، موکول به پیشرفت حاصل در تحقیقات بالینی است؛ از این رو، کتاب الحاوی رازی که در غرب با عنوان Liber Continents شناخته میشود و در آن، هزاران مورد بالینی ثبت شده و توصیه‌های درمانی ارائه شده است، به عنوان مهم‌ترین دایرة‌المعارف طب بالینی، در جهان، مورد استقبال قرار گرفته است.
دلایل بیماری نقرس
تاکنون، مطابق چندین مطالعه، مهم‌ترین عامل برای بیماری نقرس، عبارت است از سطح بالایی از اسید اوریک خون که منجر به تشکیل بلور اوره در بافت‌های مفصلی، دورِ مفصلی، و زیرپوستی، می شود. به علاوه، این، شامل مقداری از فاکتورهای خطر مربوط به رژیم غذایی مانند، گوشت، غذای دریایی، آبجو، شراب، نوشابه‌ی الکلی، و سبزیجات غنی از پورین میشود.
رازی، بیان نموده است نقرس، خلطی ناهنجار است که از طریق خون به مفاصل می‌رسد و افراد را مبتلا به این بیماری می کند و به تدریج، سخت‌تر و سخت‌تر می‌شوند تا جایی که شبیه سنگ می‌شوند. این اندیشه، دقیقا با تعریف علمی امروز نقرس سازگار است.
راه ها و توصیه های غذایی برای درمان نقرس
امروزه، مطالعات متعددی نشان می‌دهد، تعدیل‌های اسلوب زندگی مانند، کم کردن مصرف الکل، کاهش تدریجی وزن و محدود کردن محتویات پورین و پروتئین‌دار (میزان اسید اوریک در خون را افزایش می‌دهد) در رژیم غذایی، نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز و پوشیده و گرم نگهداری دست‌ها و پاها در ماه‌های سرد (عارضه‌های نقرسی، در خلال ماه‌های سرد خیلی شایعند)، می‌تواند به نحوی به سمت کم کردن فراوانی یا احتمال شیوع نقرس، کمک شایانی نماید.
پرهیز از برخی مواد غذایی برای درمان بیماری نقرس
مطالعات چندی نشان داده است، افرادی که از بیماری نقرس، رنج می‌برند، باید از غذاها و نوشیدنی‌هایی مانند، ماهی کولی، گوشت غاز، قلب، جگر، ماهیچه، گوشت گوسفند و قرقاول، ماهی ساردین، نان‌های شیرین، ماهی آزاد، حلزون‌های دو کفه‌ای، ماهی قزل آلا، گوشت بوقلمون و گوساله و مخمر، اجتناب کنند. در واقع، بهترین حالت این است که مصرف هر نوع الکل، محدود شود؛ زیرا، مصرف الکل می‌تواند میزان اسید اوریک را در بدن افزایش دهد.
رازی نیز معتقد است، بیماران نقرسی باید مصرف برخی مواد غذایی مانند، گوشت شتر، گوشت گاو، گوشت نمک سود شده، گوشت جانور شکاری مرده و هر نوع گوشت خشک شده در آفتاب را رها کنند. در مورد ماهی‌ها نیز، توصیه نموده اند، از هر نوع ماهی نمک زده شده‌ای اجتناب کرده و از ماهی نمک زده نشده‌ی سفت گوشتِ بدبو نیز، اجتناب کنند. همچنین، همه‌ی محصولات لبنی رها شود، به جز در مورد مقدار اندکی شیر که با برنج پخته می شود و مقدار کمی شکر طبرزد (شکر سفید جامد) که روی آن پاشیده میشود.
مواد غذایی مفید برای درمان نقرس
در مطالعات چندی، توصیه‌های رژیم غذایی برای نقرس، مانند، میوه‌های تازه از نوع گیلاس، توت فرنگی، زغال اخته، و دیگر توت‌های قرمز-آبی، موز، کرفس، گوجه، سبزیجات مانند، کلم پیچ، کلم، جعفری، سبزیجات برگی سبز، غذاهای غنی از بروملین (آناناس)، غذاهای غنی از ویتامین C، آب میوه و آب تصفیه شده، محصولات لبنی کم‌چربی، قهوه، چای، نوشیدنی‌های گازدار و اسیدهای چرب ضروری (ماهی تن، ماهی قزل‌آلا، بذر کتان، آجیل، و دانه‌ها)، پیشنهاد شده است.
رازی نیز بیان کرده است، غلات و حبوبات، عموماً قابل توصیه نیست؛ لکن، کم ضررترین آن ها، عبارتند از، لوبیا و نخود، برای مبتلایان به نقرس که دارای خون صفراوی و برنج و نخود، برای مریض‌های دارای خون بلغمی، توصیه می ود. به علاوه، مصرف تخم مرغ نیز، می بایست محدود شود، مگر این که آن را کمی بجوشانند و در حالی که شل است بخورند. قابل توصیه ترین در خشکبار نیز، بادام است. بیماران مبتلا به نقرس مجازند، میوه‌های تازه با شیرینی ملایم، مانند، انگور کاملاً رسیده، انجیر، سیب، انار، بِه و گلابی مصرف کنند. همچنین، سبزیجات نیز می بایست محدود شود، مگر کاهو، کاسنی فرنگی، کتان صحرایی، و کرفس؛ زیرا، این سبزیجات، کمترین آسیب را برای بیماران مبتلا به نقرس می رسانند.
درمان نقرس، با نوشیدن آب و استفاده از آن، بر روی پاها
نوشیدن مقدار زیادی از مایعات، اسید اوریک را از طریث دفع از بدن، کاهش می دهد و از التهاب مفاصل جلوگیری می‌کند. کافی نیست که انسان هر موقع تشنه‌اش شد آب بنوشد. بیماران، می بایست در تمام طول روز، حتی هنگامی که تشنه نیستند نیز، آب بنوشند. همچنین، بیماران در کنار نوشیدن هشت تا ده لیوان آب در روز، باید میوه‌هایی که مملو از محتویات آبکی هستند، مانند هندوانه (خوردن هندوانه و تخمه‌های آن، به دفع اسید اوریک از بدن کمک می کند) را مصرف نمایند.
رازی معتقد است، در استعمال آب روی پاها برای کنترل نقرس، دو عامل دخیلند، دمای آب و زمان استعمال. ناگفته نماند، به برخی از بیمارن مبتلا به نقرس، به استفاده از آب بسیار سرد، در خلال دوره‌های حاد حمله نقرسی، نیز توصیه نموده اند.
او، در رابطه با نقرس و خطوط اصلی معالجاتش نیز، پیشنهاد می کند، ابتدا، رژیم غذایی معینی برای کم کردن مقدار مواد زاید تولید شده در بدن پیگیری شود؛ سپس، حجامت و تنقیه را برای کم کردن غلظت مواد زائد، توصیه می کند که امروزه، این روش‌ها نیز، قابل استفاده هستند.
راه های درمان بیماری نقرس
رازی، تلاش نمود روش‌های درمانی خوبی را برای تخفیف التهاب، ارائه دهد. او به سورنجان، به عنوان یکی از داروهای مفید که به خارج نمودن نوع سرد خلط کمک می‌کند نیز، اشاره دارد. به عبارت دیگر، این دارو، مواد زائد را جذب نموده و مانع بازگشت آن ها به بدن میشود و این اثر را انحصاراً، در سورنجان می داند و معتقد است، دیگر داروهای گرم، فاقد چنین اثری هستند؛ البته امروزه، سورنجان، به عنوان کالچیکوم اسپسیوسوم شناخته میشود که حاوی کلشی‌سین است وهمچنان، در فهرست مؤثرترین داروها در درمان بیماری نقرس قرار دارد.
گرچه از طریق استفاده از داروهایی همچون، کلشی‌سین، انواع کورتون و ترکیبات ضد التهابِ غیر استروئید، اغلب بیماران در یک دوره‌ی خاص زمانی شفا می‌یابند، باید یادآور شویم عوارض دارویی، ما را به سویی سوق می دهد که از شیوه های طبیعی طب سنتی و بهره گیری از نظرات بزرگانی چون رازی بهره گیریم.
انتهای پیام/