جایگاه درمانی زالو در طب سنتی

به گزارش مملکت آنلاین، در زالو درمانی، زالو هنگام مکیدن خون ، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروفترین ماده ی مترشحه از زالو، هیرودین است. 

 خواص درمانی زالو:

 خاصیت بی حس کنندگی؛ سبب کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن می شود که عمدتاً به دلیل وجود ماده هیرودین( Hirudin ) است.

 خاصیت گشادکنندگی عروق؛  به دلیل وجود ماده هیستامین است.

 خاصیت ضدانعقادی؛  این خاصیت، به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است. این آنزیم، خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قوی دارد، به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار موثر است.

 خاصیت آنتی بیوتیکی؛  این خاصیت، اخیراً مورد توجه بسیاری قرار گرفته و بر بیماری های ناشی از استاف طلایی و میکروب سل و اسهال خونی و دیفتری، موثر است.

 خاصیت ضدالتهابی و ضدلخته ای؛ آب دهان زالو (بزاق)، حاوی بیش از یک صد نوع ماده ی حیاتی مفید است که موجب درمان بیماری های مختلفی می شود. این انگل کوچک و شگفت آور، به علت توانایی فوق العاده ای که در درمان بیماری ها دارد، جایگاه ویژه ای در طب دارد . کشور ما نیز، دارای ذخایر بسیار زیادی از این جانور است. عمده خواص درمان زالو در بزاقش می باشد، به طوری که شاید بیشتر از وزن بدنش، قادر به تولید بزاق باشد.

عصاره ی آب دهان زالو، شامل، دو دسته از موادی است که گروهی بر روی پایانه های عصبی عمل میکنند و موجب تحریک عمومی روی نقاط طب سوزنی می شوند و دسته دیگر، بر روی گردش خون عمومی و مویرگها عمل کرده و به عنوان ضد انعقاد ، ضد تورم و ضد درد ایفای نقش می کنند.

مهمترین آنزیم ها و ترکیبات موجود در بزاق زالو :

۱- هیرودین:

در بزاق زالو ی پزشکی، ترکیبی وجود دارد به نام هیرودین که از انعقاد خون جلوگیری می کند . ترکیبات بزاق زالو، به عنوان ماده فیبرینولیتیک عمل کرده، از عمل فیبرین جلوگیری می کند و ضد پلاکت است و از به هم چسبیدن پلاکت ها جلوگیری می نماید.

۲- آپیراز:

یک آنزیم قوی ضد تجمع پلاکت ها با اثرات روان سازی جریان خون است.

۳- دستابیلاز:

این آنزیم، یک فاکتور ضد تجمع پلاکتی بسیار قدرتمند است ، و منجر به حل شدن لخته های خونی تشکیل شده می شود.

۴- هیالورونیداز:

این ماده، هم به عنوان فاکتور پخش کننده و هم به عنوان یک آنتی بیوتیک عمل می کند. این آنزیم، زمینه پخش بزاق زالو را در بافت ها فراهم می کند و با این کار، زالو توانایی می یابد بافت های دور دست را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

۵- یک ماده بی حس کننده:

وقتی زالو پوست را نیش می زند ، ایجاد یک زخم به شکل Y می کند، که کاملاً بدون درد می باشد و به دلیل وجود ماده قوی بی حس کنندگی، به سادگی، احساس خنکی ایجاد می نماید. و بعد از حدود ۵ دقیقه پس از چسبیدن زالو به محل ، بیمار دیگر احساس درد و سوزش ندارد و تا آخرین مرحله زالو درمانی، موجود زالو روی بدن به راحتی تحمل می شود.

۶- منوکسید نیتروژن سنتتاز:

این فاکتور موجود در بزاق زالو، شبیه به نوع انسانی است که سبب ترمیم اعصاب صدمه دیده می شود.

۷- اورگلاز:

این فاکتور، دارای اثرات درمانی در بیماری آرتروز است. بسیار دیده شده است که افراد مبتلا به آرتروز زانو که از درد زانو و محدودیت حرکتی زانوها رنج می برند، با چند جلسه زالو درمانی بهبودی بسیار می یابند و ما این را به کرات تجربه کرده ایم.

نکاتی در مورد درمان با زالو :

بر اساس تحقیقات انجام شده در این پژوهش ، نتایج، نشان می دهد که ۳-۵ روز پس از زالو اندازی عروق جدیدی در اطراف و حاشیه ی محل نیش زالو به وجود می آیند که برای تخلیه عروقی این ناحیه مفیدند. بنابراین، از نظر درمانی بسیار مهم است که درمان به زودی قطع نشود، بلکه، در دفعات بعدی نیز ادامه یابد تا بیماری و آسیب مرتفع شود.

انتهای پیام/