ایام امتحانات و افت تحصیلی دانش آموزان

به گزارش خبرنگار اجتماعی مملکت آنلاین، همچنان آموزش ها غیرحضوری و مجازی ادامه دارد و از زمانی که ویروس کرونا راهش را در کشور ما نیز پیدا کرد و خیلی زود گسترش یافت مدارس آموزش حضوری را تعطیل کرده و به آموزش مجازی روی آوردند، این نوع آموزش به دلیل نو بودن در ابتدا با مشکلات فراوانی روبرو بود، استفاده از پیام‌‌رسان‌های داخلی و خارجی با مشکلاتی روبرو بود که کار تدریس و آموزش را سخت و معلم، دانش‌آموزان و خانواده‌ها را سردرگم می‌کرد. که همچنان هم این مشکلات ادامه دارد و نه تنها تمام نشده بلکه کم نیز نشده و همچنان خانواده ها در استرس و نگرانی به سر میبرند.

اما رفته‌رفته از بار مشکلات کاسته شده و تا حدودی به این نوع آموزش عادت کردند؛ در طی سالی که پشت سر گذاشتیم و همه خانه نشین شده ایم آموزش و پرورش نیز با طراحی نرم‌افزار شاد سعی کرد تا باری از دوش خانواده‌ها بردارد و آموزش‌ها را به آن سمت هدایت کند. اما این نرم‌افزار نیز در ابتدا با مشکلاتی مانند کندی سرعت و رایگان نبودن اینترنت مواجه بود که سبب شد بسیاری از مدارس از نرم‌افزار واتساپ استفاده کنند. و همچنان با وجود اعلام مسئولان مربوطه در مورد رایگان شدن اینترنت شاد و درست شدن سرعت چیزی در درست شدن سرعت و رایگان بودن عملا مشاهده نمی شود و خانواده ها اعلام می کنند با استفاده از کد های اعلام شده برای رایگان بودن شاد تمامی پیام رسان ها غیر فعال میشود و فقط می توانند از شاد استفاده کنند که آن هم با سرعت کم و تقریبا برنامه ای با مشکلات زیاد.

آموزش مجازی هنوز هم با مشکلاتی روبرو است، به طور خلاصه می‌توان گفت که قطعی و کندی سرعت اینترنت، داشتن دو دانش آموز و یک وسیله، در نظر نگرفتن شرایط معلم و خانواده‌ها از جمله مشکلاتی است که در این نوع آموزش‌ها وجود دارد و لازم است تا مسئولان آموزش و پرورش و مخابرات برای برطرف کردن آن راهکارهای لازم را ارائه داده و اجرا کنند.

کندی نت یکی از مشکلات و گلایه های هر روز خانواده هاست تا جایی که یکی از مادران میگوید: نرم‌افزار شاد هنوز هم در بسیاری از روزها کند است و مجبوریم به واتساپ برویم. اینکه هر بار از یک نرم افزار باید استفاده کنیم باعث کلافگی و از دست دادن انگیزه ما و بچه‌ها می‌شود. ای کاش آموزش و پرورش این کندی سرعت را برطرف کند تا مشکلی پیش نیاید.

زمانی یکی از معلمان ابتدایی در مورد آموزش مجازی و رضایت یا عدم رضایت از آن گفت: این نوع آموزش آسان نیست، باید تمام وقتمان را برای تهیه محتوای آموزشی و علمی بگذاریم، بعد از تدریس در کلاس و آماده‌سازی محتوا باید تکالیف بچه‌ها را بررسی کنیم. در واقع ما معلمان تمام وقت هستیم که از تمام زندگی‌مان گذشته‌ایم تا برای دانش‌آموزان چیزی کم نگذاریم.

می دانیم که آموزش حضوری بهتر است اما به خاطر حفظ سلامتی دانش آموزان و معلم‌ها بهتر است از آموزش مجازی استفاده کنیم، اما بیشتر خانواده ها نگران کیفیت آموزش و پایین بودن یادگیری در دانش آموزان هستند.

یکی از مادران که در خانه دو دوانش آموز دارد می گوید : من نگران اموزش فرزندانم هستم زیرا میبینم که نمی خوانند و در زمان امتحانات که مجازی هستند تمامی سوالات را با کمک اینترنت و کتاب جواب میدهند و عملا هیچ اطلاعاتی از محتوای کتابهایشان ندارند و من در اطراف و همسایه ها هم میشنوم که بیشتر دانش آموزان به این طریق امتحان می دهند و نگران آینده فرزندانشان هستند.

اکنون که امتحانات، غیر حضوری شده است دانش آموزانی هستند که بدون هیچ تلاشی با تقلب کردن نمره درسی خود را بالا می برند، اما باید دید با چه مکانیزم و روش هایی می توان موانع درونی در دانش آموزان ایجاد کرد تا درس را برای یادگیری واقعی بخوانند. پانا در گفت و گو با دانش آموزان و معلمان این مساله را بررسی کرده است.

روزی ویروس کرونا از بین خواهد رفت و تمامی امتحانات دانش آموزان حضوری خواهد شد؛ ولی با این حال دیگر دانش آموزان به راحتی نمی توانند از راه تقلب کردن به آنچه که می خواهند برسند. ولی در ان روز آیا خواهند توانست امتحان بدهند و آیا آگاهی لازم را خواهند داشت؟

در شرایط کنونی آموزش و همه گیر شدن تقلب در امتحانات حضوری، تقلب باعث می شود تا دانش آموزان مطالب آموزشی را به خوبی یاد نگیرند و همیشه به تقلب تکیه کنند و مسئولیت پذیر نباشند. اما چیزی که باعث می شود تا دانش آموزان تقلب کنند بی علاقگی آنها به درس و بی انگیزه بودن شان است. در واقع دانش آموزان با تقلب کردن نشان می دهند که هیچ فرهنگ سازی در مورد هدف آموزش و هدف تحصیل ندیده اند و هیچ هدفی در آینده نزدیک خود ندارند و نگران آینده خود نیستند.

علاوه بر تقلب و آموزش ندیدن درست دانش آموزان نگرانی خانواده ها، از جهات مختلف آموزش مجازی زیاد است .

پدر یکی از دانش آموزان دبستانی نیز گفت: من و همسرم هر دو شاغل هستیم، دخترمان کلاس دوم ابتدایی است و مجبور هستیم او را در خانه تنها بگذاریم، و نمی دانیم که آموزش درستی می بیند یا نه و حتی از شرایطی که به وجود امده و فرزندمان با این سن کم صبح تاشب اینترنت در اختیار دارد ناراضی و نگران هستیم.

یکی دیگر از مادران می گوید: من هم مثل بسیاری از والدین نگران حضور دخترم در مدرسه هستم و آموزش مجازی با در نظر گرفتن شرایط موجود بی خطر است و سلامت جسمانی او برای من در اولویت است، اما واقعیت این است که هرچه از سال تحصیلی می‌گذرد، می‌بینم که یادگیری بچه‌های ما در کلاس مجازی حداقلی است و در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۳۰ یا ۴۰درصد از یک مطلب را می‌فهمند. محتوای درسی هم به‌قدری سخت و پیچیده شده که ما والدین نمی‌توانیم خودمان به آنها درس بدهیم. اما از همه اینها مهم‌تر نحوه تعامل کودکان ما با مقوله مدرسه است.

والدین دانش‌آموزان بر سر دوراهی بزرگی قرار گرفته‌اند؛ از سویی اجتماع فرزندانشان در محیط مدرسه و کلاس درس و خطر ابتلا به ویروس کرونا تصویر پیش روی چشمان آنهاست و از سوی دیگر شاهد افت تحصیلی و انزوای شخصیت فردی و اجتماعی فرزندانشان پشت رایانه و تبلت و تلفن همراه هستند.

قطعا بسیاری از والدین دانش‌آموزان سخت‌ترین روزهای عمر خودشان را سپری می‌کنند و ترجیح همه آنها این است که فرزندشان ساعاتی از روز را به مدرسه برود، اما وقتی آموزش و پرورش در همه این سال‌ها برای تامین هزینه یک بسته ورق امتحانی، دستگاه پرینتر، نظافتچی مدرسه، جایزه دانش‌آموزان و ده‌ها مورد دیگر اعلام کرده که سرانه نداریم و از والدین پول طلب کرده، چطور خانواده‌ها اطمینان کنند که امسال می‌تواند زمینه رعایت پروتکل‌های بهداشتی مثل ضدعفونی کردن دائم کلاس‌ها، تمیز کردن دائم سرویس بهداشتی و آبخوری، ایجاد تهویه مناسب، خرید دستگاه تب‌سنج و اکسیژن‌سنج را برای بچه‌های ما که در مدرسه دولتی درس می‌خوانند، فراهم کند؟

باید بپذیریم که در آموزش مجازی دانش آموزان آن گونه که باید آموزش نمی بینند و در آموزش کوتاهی میکنند و اکثرا با تقلب و کمک از کتاب و خانواده ها امتحانات را سپری می کنند.

آن طور که مشاهده می شود و خانواده ها بازگو میکنند. زنگ خطر کم‌سوادی و بی‌سوادی یک نسل به صدا درآمده است و مدیران مدارس و معلمان ما دائم افت تحصیلی دانش‌آموزان در سال تحصیلی جاری را گوشزد می‌کنند. و باید چاره ای اساسی اندیشید .

گزارش: فرخنده امیری

انتهای پیام/