مملکت آنلاین، برخی عدالت خواهان که امروز چپ و راست از فساد ستیزی دم می زنند دارای آبشخور سیاسی خاص هستند.از عدم انتشار مفاسد یا مشکلات صحبت نمی کنیم بلکه صحبت از انتشار جهت دار اخبار و انعکاس آن در شبکه های معاند است.
خوراک ناامیدی مردم که درشبکه های معاند پخت و پز می شود ملات داخلی دارد.
متاسفانه به دلیل رقابت های جناح ها و مراکز قدرت در داخل کشور «امید»زیر دست و پای روشنگری های عدالت خواه که منتسب به جریان های سیاسی هستند له می شود.
البته در دولت روحانی و دولت های قبل هم این وضع حاکم بوده است.متاسفانه همواره آدم ها و جریان هایی هستند که گل به خودی شان بی نقص است. اینکه بگوییم مصادیق منجر به ناامید سازی مردم چیست؟ یا اینکه کدام متر و سیستم متریک در تشخیص جریان نا امید سازی وجود دارد حتماً نیازمند بحث و بررسی جدی است، اما تلاش برای ناامیدی مردم نسبت به قدرت تشخیص و انتخاب درست و اصلح حتماً از مهمترین موارد خیانت به یک ملت است.
بنابراین جریانهایی که تلاش می‌کنند تا مردم را در حق و قدرت تشخیص و انتخابات دچار تردید کنند جریان فکری و عناصری که طی سال های قبلو موضوعاتی همچون برجام و مشکلات اقتصادی و سیاسی تلاش کردند انتخاب اکثریت ملت در انتخابات حداکثری را نشان از زوال عقل جمعی و سستی ایمان اعلام کنند.
مقام معظم رهبری در دیدارهای خود همواره از ناامیدسازی مردم نسبت به آینده پرهیز دادند و حتی از ناامیدسازی تعمدی و ایجاد بدبینی علیه مسوولین و مدیران به خیانت و همدستی با دشمن تعبیر فرمودند قطعاً منطقی قابل دفاع و حتماً معنای بلندی جز ترجمان عملی "أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ" نیست، علی‌الخصوص که بر وظیفه قوه قضائیه در حمایت از حقوق عامه که یک وجه مهمش آرامش روانی است تاکید فرمودند. نکته بسیار مهمی که متاسفانه طی مدت ۲۹۲۰ روز دولت رئیس جمهور منتخب حداکثری مردم (روحانی)حتی به اندازه یک روز مراعات نشد، و بدون استثنا طی تمام ۲۹۲۰ روز تیتر تمام روزنامه‌ها، سایتهای خبری، تریبونهای رسمی تا نماز جمعه، تلویزیون و ... (جریان ناکام انتخابات یازدهم و دوازدهم) تهاجم یکدست علیه رئیس جمهور و دولت مستقر و درگیر مذاکره با ۱+۵ و خط مقدم مقابله با تحریمهای سازمان ملل و تحریمهای یکجانبه آمریکا بود.
برای پرهیز از ناامیدی مردم باید از تمام مواضع و اقدامات مقامات و دستگاهها دفاع کرد قطعاً چنین نیست چنانکه مقام معظم رهبری در تمام ادوار ۳۲ ساله گذشته در چارچوب دفاع از حقوق مردم و حکومت همواره ضمن تایید و حمایت از کلیت تصمیمات و فعالیت قوای چهارگانه و ارکان حاکمیتی بر نقد و تذکر جدی و حتی تند تاکید داشتند چنانکه حتی در اواخر دولت دوازدهم در جمع مردم و کارگزاران علناً حسن روحانی را مورد انتقاد قرار می دادند یا مکرر از کم همتی تا بی‌توجهی برخی مقامات تا دستگاهها نسبت به تذکرات گلایه فرمودند که حتماً به مثابه ضرورت استمرار جریان نقد دلسوزانه و صریح تا مقابله با ساختار و مظاهر مفسده‌انگیز در لایه‌های تمامی ارکان حکومتی اعم از قوای سه‌گانه و سایر مراکز قدرت بود.
متاسفانه امروز هنوز مرزهای روشن مبتنی بر شرافت انسانی و اخلاق دینی و باورهای عقلانی بین سیاه‌نمایی تا ناامیدسازی مردم نسبت به کارآمدی نظام سیاسی تا تصمیمات و عملکرد دستگاهها و مدیران تبین نشده شاید باعث ترویج افکار منحط به نام دین و کشور می‌شود، چنانکه برخی مسوولان خروش و اعتراض خیابانی مردم را در دولت قبل از حقوق ابتدایی الهی و انسانی اعلام می‌کردند با تغییر رئیس جمهور چیزی جز دعوت به صبر و بردباری و همراهی با مشیت مستمر الهی تبلیغ نمی‌کنند.
این دوگانگی ها مردم را ناامید می کند .استاندارد های دوگانه در نقد در حمایت.
و خطرناک تر اینکه حتی در همین دوره ریاست جمهوری اقای رئیسی به رغم نمایش حاکمیت یکدست در عمل در مبحث مهمترین موضوع مملکت که همه چیزمان به آن گره خورده باز هم شاهد چند صدایی در مراکز نامریی تصمیم گیری هستیم. هر چه دستگاه دیپلماسی دولت می نزد گروه در سایه رشته ها را پنبه می کنند.
نا امید کردم مردم خیانت بزرگی ست که ننگ آن در تاریخ می ماند.
انتهای پیام/