باید بترسیم یا امیدوار باشیم
* محمد حیدری
مملکت آنلاین، خبر کوتاه و ظاهراً مسرت بخش بود :با دستور رئیس جمهور و برای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، سازمان هدفمندی یارانه‌ها شب گذشته(۲۱ بهمن) نسبت به واریز رقم ۱۰۰ هزار تومانی برای برخی گروه‌های هدف اقدام کرد، این پرداخت جدای از یارانه‌های نقدی ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی نقدی و یارانه معیشتی و به مناسبت ۲۲ بهمن ماه انجام شد.
و خبر دومی هم در این روزها منتشر شد: وزارت جهاد کشاورزی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که بر اساس مصوبات روز چهارشنبه مورخ ۲۰ بهمن ماه در کارگروه تنظیم بازار کالاهای کشاورزی مقرر شد، در ادامه تأمین نهاده‌های دامی در سامانه بازارگاه نهاده دامی بهمن و اسفند ماه، یکجا تا پایان ماه بهمن تأمین و تخصیص داده شود.
در این جلسه مقرر شد، برای آرامش بازار و رفع دغدغه مردم و با توجه به اینکه ذخایر گوشت قرمز به اندازه کافی و به وفور وجود دارد، برای تنظیم بازار، عرضه به صورت گسترده از طریق سامانه توزیع هوشمند، فروشگاه‌های زنجیره‌ای، میادین میوه و تره بار و توزیع در سطح شهر انجام شود.
از این دست اخبار در روزهای گذشته به گوشمان خورده است .از یک سو امیدوارمی شویم که شاید زمان جراحی اقتصاد ناسالم و نظام ناکارآمد توزیعی فرا رسیده باشد وازسویی دیگر از شروع مجدد زندگی بر اساس کوپن و سهمیه بندی نگران و مضطرب می شویم.
اینجا ایران است ما متخصص تخریب قوانین و دور زدن آن ها هستیم. پس ناچاریم به نگرانی ها بیشتر از امیدواری ها اهمیت بدهیم.
در چند سال گذشته عزت و شأن مردم ایران با ایجاد صف های مجدد کالاهاو مایحتاج زندگی روزمره مردم خدشه دار شده است.
یادمان باشد مردم در روزهای سخت جنگ چون می دیدند و باور داشتند مسوولان هم شبیه آنان زندگی می کنند تا پای جان ایستادند و نبود و کمبود کالا را به جان خریدند اما امروز اوضاع فرق می کند.مردم می دانند و می بینند زندگی اشرافی مدیران و مسوولان کشوری چگونه است.عکس های زندگی لاکچری فرزندانشان را در صفحات اجتماعی شاهد هستند.
امروز هر یک صفی که تشکیل شود دلها نامید تر و دور تر می شود.
١٠٠ هزار تومان که هزینه خرید نیم کیلو گوشت برای یک خانواده ضعیف است دردی را درمان نمی کند.مردم چشمشان به زندگی لاکچری مسوولان است.مردن تشنه عدالت هستند. زندگی بر اساس صف و سهمیه گروهی را به رانت سوق می دهد و گروهی دیگر را حریص می کند. ما ایرانی هستیم و متاسفانه از صبح تا شب حرص می زنیم تا سهمیه بیشتری دریافت کنیم.این عادتمان را با خودمان به هر کجای دنیا هم سفر کنیم با خود می بریم.فرزندانمان هم حریص جمع کردن می شوند چون عزت ملت را در صف ها از بین برده آیم.صف خرید لاستیک صف خرید خودرو-صف خرید گوشت و مرغ و روغن و......
این وعده های مسوولان اگر عمل شود و صف ها تشکیل شود عزت ها از بین می رود اگر عمل نشود و غیر کارشناسی وصرفا جهت انجام یک وعده انتخاباتی باشد علاوه بر عزت ،اعتماد هم بیشتر از بین می رود.
اگر جراحی اقتصادی لازم است.بسم الله از آن سوی زندگی لاکچری و بی دغدغه بر خیزید و به میان مردم عادی بیایید و با ١٠٠هزار تومان واریزی اقشار آسیب پذیر و در صف خرید انواع و اقسام کالا ها بمانید تا متوجه شوید دردمندی مردم از چه جنسی است.
انتهای پیام/