عادل! اینستاگرام که هست، مجوز هم نمی خواهد

آنها با خود فکر می‌کنند برای صداوسیمایی با این عظمت،  زشت است که یک برنامه اینترنتی که مردم باید برای دیدن آن پول بدهند، بیشتر از فوتبال برتر که مجانی پخش می‌شود، بیننده داشته باشد.

در این نوشتار می‌خواهم یک پیشنهاد ساده به عادل فردوسی‌پور بدهم. حالا که به هر بهانه‌ای به دنبال دیده نشدن تو هستند، احتیاجی نیست در جایی باشی که محتاج مجوز این حضرات باشد. خدا شبکه‌های اجتماعی را از ما نگیرد.

صفحه اینستاگرامی راه بنداز و در آنجا عاشقان فوتبال را سیراب کن. مگر نه اینکه آقامیری  روحانی خلع لباس شده در عصر کرونا منبرهای خود را به صورت مجازی پخش کرد و سخنرانی‌های او بالغ بر 3 میلیون نفر بازدید کننده داشت.

واقعا در عصر جدید برای دیده شدن و ارائه برنامه، نباید معطل تلویزیون بود. الان برخی از افراد در شبکه‌های مجازی بیشتر از آنتن صداوسیما دیده می‌شوند.

بامزه این است که برخی از برنامه‌های رسانه به ظاهر ملی که دیده می‌شوند و به اصطلاح سروصدا می‌کند، در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده‌اند و مردم آنجا فهمیده‌اند که مثلا دو شب پیش در تلویزیون چنین حرفی زده شده است یا گزارشی جنجالی پخش شده است.

طرفدارن فردوسی‌پور در شرایطی که فوتبال ایران در بحرانی‌ترین روزهای خود است و تقریبا بی‌کفایتی از در و دیوار آن بالا می‌رود، تشنه برنامه‌ای مثل 90 هستند. یادمان نرفته است که تا وقتی 90 نبود، مدیران بی‌کفابت نمی‌توانستند اینگونه در فوتبال ایران جولان بدهند و کسی به آنها نگوید بالای چشم‌شان ابرو است.

برنامه جایگزین نود هم که بیشتر یک جُنگ شادی است. جوانی که در کنار فردوسی‌پور، نامی برای خود دست و پا کرده است و امروز جای استاد نشسته است، بیشتر به فکر گفت‌وگوهای طنز با اهالی فوتبال است و دوست دارد همه از برنامه‌اش راضی باشند و به کسی برنخورد.

فردوسی‌پور پر از ایده‌های جذاب است و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به خوبی پوشش دهنده این خلاقیت باشند.