شرفی: باید تمام ثروت تاج را از او بگیرند/ قانون منع ورود بازیکن خارجی ایده کدام نابغه است؟!

ماجرای فدراسیون فوتبال، مارک ویلموتس و غرامتی که باید به این مربی بلژیکی پرداخت شود، موضوع مهمی است که شاید تا ماه‌ها انتقادهای تند و تیزی را به‌همراه داشته باشد.

پیشکسوتان و قریب به اتفاق اهالی فوتبال به فدراسیون فوتبال و بخصوص مهدی تاج تاخته‌اند؛ از آن‌هایی که افتخارات درشتی کسب کرده‌اند تا افرادی که در فوتبال آن‌چنان کارنامه پر زرق و برقی ندارند. از آن دسته اول، یکی از همان‌هایی که پرافتخارند و انبوهی از موفقیت‌ها را به دست آورده‌اند، اصغر شرفی است؛ با سابقه سال‌ها مربی‌گری در تیم ملی و باشگاه‌های بزرگ فوتبال ایران و البته دوران درخشان در زمان بازی. او معتقد است باید ثروت مهدی تاج را از او بگیرند و این‌گونه با رئیس سابق فدراسیون فوتبال برخورد کنند. از نظر شرفی که در این فوتبال جزو نوادر و استخوان‌خردکرده‌هاست، نباید از این ماجرا به‌راحتی عبور کنند. هرچند خودش می‌گوید متخلفان را می‌بینم که چند ماه بعد صاف صاف در خیابان راه می‌روند و به ریش همه می‌خندند.

مهم‌ترین بحث فوتبال ایران در این روزها خسارتی است که فدراسیون فوتبال باید به مارک ویلموتس پرداخت کند. محکومیت در کمیته انضباطی فیفا انگار دوباره برای ما دردسرساز شده. نظر شما در این باره چیست؟

من در حد خواندن روزنامه‌ها و شنیدن اخبار پی‌گیر فوتبال هستم و البته با توجه به تجربه‌ای که دارم مسائل را تحلیل می‌کنم. برخی اوقات با دوستان قدیمی‌ام حرف می‌زنم و تازه هم از مسافرت برگشته‌ام اما اطلاعات خوبی درباره ماجرای ویلموتس دارم. بریده‌ روزنامه‌ای از مصاحبه‌ام درباره ویلموتس دارم که خیلی جالب است. گفته بودم این پول را که به ویلموتس می‌دهید حساب و کتاب دارد اما الان فهمیدم که نه حساب دارد و نه کتاب.

مگر آقایان نمی‌گفتند قرارداد محکمی بسته‌ایم؟ پس چه شد؟ این قرارداد محکم که با عبرت گرفتن از توافق‌های قبلی با کی‌روش امضا شد چرا به اینجا رسید؟

من با محمد مایلی‌کهن ارتباط ندارم، چون تفکرات ما با هم همخوانی ندارد اما دشمن او هم نیستم. دیدم حرف خوبی زده و گفته پول ویلموتس که چیزی نیست. واقعاً هم این پول در برابر سایر اتفاقاتی که رخ می‌دهد پول زیادی نیست. در فوتبال هم عده‌ای هستند که دوتا روپایی هم نزده‌اند و در حد این نبودند که رئیس فدراسیون فوتبال شوند اما شدند. من معتقدم همه چیز از انتخاب‌های اشتباه‌مان نشأت می‌گیرد؛ جایی که باید برخی افراد را روی کار بیاوریم اما این کار ساده را انجام نمی‌دهیم. نتیجه‌اش همین اتفاقاتی است که رخ می‌دهد و حالا نمونه‌اش محکومیت در پرونده مارک ویلموتس است. راستی مگر آقایان نمی‌گفتند قرارداد محکمی بسته‌ایم؟ پس چه شد؟ این قرارداد محکم که با عبرت گرفتن از توافق‌های قبلی با کی‌روش امضا شد چرا به اینجا رسید؟

در این شرایط راهکار چیست؟

این پول را اول و آخر باید بپردازند اما به نفع‌شان است که زودتر پرداخت کنند. اگر معطل کنند فقط خودشان را سرگرم کرده‌اند. الان آن‌هایی که این اشتباه بزرگ را مرتکب شده‌اند از یکدیگر حمایت می‌کنند. بیایید با هم برویم و زندگی تاج، کفاشیان و ساکت را ببینیم. حتماً برای‌تان جالب است که بدانید آن‌ها کجا بودند و الان کجا هستند. من و حشمت مهاجرانی هم سال‌ها مربی تیم ملی بودیم. در زمان خودمان هم سقفی برای هزینه در تیم ملی نداشتیم اماخلافی مرتکب نشدیم.

همه می‌دانند گناه‌کار هستند اما نمی‌دانم چرا درباره نقاط ضعف هم صحبت نمی‌کنند.

اما مهدی تاج در مصاحبه‌ای مدعی شده تیم ملی این همه پاداش در زمان ریاست او به دست آورده و حالا هم یک‌بار جریمه شده. او گفته مگر از پاداش‌ها پولی گرفته که حالا غرامت را بپردازد.

جالب است که می‌گوید من چه چیزی گرفته‌ام. همین ریاست فدراسیون برای تاج و هفت پشتش کافی است. او در دنیا مطرح شده و پست‌های مختلفی گرفته. در ضمن ما می‌دانیم که بعضی‌ها در نیاوران برج می‌سازند و چه ثروتی به هم زده‌اند. این‌ها از کجا آمده؟ ضمن این‌که چه ایرادی دارد یک مدیر کار خوب انجام بدهد و دستمزدش را بگیرد؟ منتها کار را باید به بهترین شکل ممکن پیش ببرد، نه مثل برخی آقایان که اطرافیان‌شان هم کلی پورسانت گرفته‌اند. تاج رئیس فدراسیون شده تا فوتبال پیشرفت کند. او را نیاورده‌ایم که فقط مشهور شود و اسم و رسم به دست آورد.

مگر ما جام‌جهانی رفتیم چیزی گرفتیم که تاج و امثال او بگیرند؟ آقای تاج، پس رئیس شده‌ای که چه کار کنی؟ مگر ما که تیم ملی را میان ۱۳ تیم از آسیا و اقیانوسیه به جام‌جهانی بردیم پاداشی گرفتیم که تاج بگیرد؟ متأسفانه به جای این‌که چهار نفر همه‌فن‌حریف در فدراسیون جمع شوند، تاج و دوستانش هستند و مدام هم از یکدیگر حمایت می‌کنند. همه می‌دانند گناه‌کار هستند اما نمی‌دانم چرا درباره نقاط ضعف هم صحبت نمی‌کنند. تازه کسی که قبلاً خودش هم رئیس بود، حالا مصاحبه کرده و می‌گوید تاج بی‌گناه است. ببخشید، اگر او خلافی مرتکب نشده، من اشتباه کرده‌ام که ویلموتس را آوردم؟

اگر شما در این ورزش تصمیم‌گیرنده بودید، برای مهدی تاج چه رأیی صادر می‌کردید؟

من در کارهای قضایی تخصص ندارم اما کسی که خلاف و اشتباه کرده باید مجازات شود و آبرویش برود. البته ۱۰میلیارد پولی نیست که به خاطرش آبروی تاج و دوستان او را ببرند.

آقایان پنهان شده‌اند و فقط می‌شنویم که هشت نفر را احضار کرده‌اند؛ در نهایت هم خواهید دید که قسر در می‌روند و کسی با آن‌ها کاری ندارد.

اما بحث درباره ۱۷۰میلیارد پول است.

من به طنز می‌گویم این رقم پول زیادی نیست. کافی است شما این رقم را بر حقوق ماهیانه خود تقسیم کنید. ببینید چند سال باید قلم بزنید تا به چنین پولی برسید. آن وقت آقایان به تلویزیون می‌آیند، انواع و اقسام مسئولان را می‌کوبند و در نهایت تقصیرات را گردن نمی‌گیرند. دادکان هم حرف خوبی زده و اصلاً دوست ندارم آن را به نام من بنویسند. او درست می‌گوید، اینجا هرکسی خلاف کند، پست بهتری نصیبش می‌شود. البته من برخی مصاحبه‌هایم را در آشپزخانه چسبانده‌ام و هر روز آن‌ها را مرور می‌کنم. ببینید من چه زمانی درباره انتخاب ویلموتس و فدراسیون فوتبال حرف زدم.

همان مصاحبه که گفتید اگر تاج یک ریال هزینه کند، هر کاری که بگوید انجام می‌دهید؟

دقیقاً. الان هم آقایان پنهان شده‌اند و فقط می‌شنویم که هشت نفر را احضار کرده‌اند. اصلاً آیا این هشت نفر اندازه یک نفر هم وزن دارند؟ منظورم به کیلو نیست، وزن فوتبالی است. در نهایت هم خواهید دید که قسر در می‌روند و کسی با آن‌ها کاری ندارد.

اما وقتی احضارشان کرده‌اند، شاید برخوردی انجام بدهند.

خب احضار کنند. مگر اتفاقی می‌افتد؟ شما یک سال متهم باش و ۱۰۰میلیون به جیب بزن و سپس احضارت کنند. چه می‌شود؟ منظورم از شما، مسئولان است. در نهایت چهارتا نامه‌نگاری می‌کنند و آن‌ها تبرئه می‌شوند. این‌ها همان‌هایی هستند که به تلویزیون می‌آیند و از دو طرف دهان صحبت می‌کنند.

دو طرف دهان؟

یعنی استاد هستند و می‌دانند کجا چه حرفی بزنند. از یک طرف می‌گویند فلانی آدم خوبی است و آن طرف می‌گویند بد است. محال است این افراد را بتوانید بشناسید. این‌ها همان‌هایی هستند که در فدراسیون فوتبال پست دارند.

اگر قرار است همچنان در خانه‌های خود در بالای شهر بمانند، پس تکلیف این همه غرامت چه می‌شود؟ این‌ها میلیاردمیلیارد پول مردم را هدر داده‌اند اما خم به ابرو نمی‌آورند.

جالب این‌که میان این هشت نفر نام محمدرضا ساکت به چشم نمی‌خورد. او مدت‌ها مشاور اصلی مهدی تاج بود و حتی در تمام جلسات هم حضور داشت. فکر می‌کنید چه اتفاقی افتاده که نام ساکت را در لیست احضاری‌ها ننوشته‌اند؟

چند وقت قبل ساکت با من تماس گرفت و دعوت کرد به آکادمی تیم‌های ملی بروم و از امکانات بازدید کنم. گفتم من بیایم نگاه کنم که چه شود؟ می‌دانستم چرا با من تماس گرفته و دعوتم کرده، چون من چند مصاحبه انجام دادم و از فدراسیون فوتبال انتقاد کردم. او می‌خواست یک چای به من بدهد تا دیگر منتقد فدراسیون فوتبال نباشم اما من آن‌جا نرفتم. ضمن این‌که اگر نام ساکت هم در این لیست باشد، مگر تأثیری هم دارد؟ همین الان از تاج و ساکت بپرسند روی چه اصولی با ویلموتس قرارداد بسته‌اید، می‌گویند بهترین توافق ممکن را انجام داده‌ایم.

خارجی‌ها خیلی زرنگ هستند و می‌دانند چگونه با باشگاه‌های ایرانی و فدراسیون فوتبال ما قرارداد ببندند که محکوم‌شان کنند. الان هم که یک اتاق در فیفا به اسم ایران شده و اعتراض‌ها آن‌قدر زیاد است که جایگاه اختصاصی برای ما در نظر گرفته‌اند.

شنیده‌ام قانونی تصویب کرده‌اند که مربی و بازیکن خارجی به لیگ نیاید. لطفاً از قول من بنویسید علاقه‌مندم بدانم این طرز فکر کدام نابغه است!

اگر بخواهید یک جمله درباره مهدی تاج، غرامت ویلموتس و اتفاقات اخیر به زبان بیاورید، چه می‌گویید؟

باید تمام ثروت تاج را از او بگیرند تا بداند این اشتباه بزرگ را مرتکب شده و باید تاوان بدهد. اگر پولش را نگیرند، پس چه فرقی با بقیه می‌کند؟ اگر قرار است همچنان در خانه‌های خود در بالای شهر بمانند، پس تکلیف این همه غرامت چه می‌شود؟ این‌ها میلیارد میلیارد پول مردم را هدر داده‌اند اما خم به ابرو نمی‌آورند. صاف صاف راه می‌روند و به ریش من و شما می‌خندند. در نهایت هم می‌گویند مگر پاداش گرفته‌ایم که خسارت بدهیم. باز هم تکرار می‌کنم، اگر سابقه این‌ها را دربیاورید می‌بینید چه بوده‌اند و حالا به کجا رسیده‌اند.

خیلی وقت بود که خبری از شما در دست نبود. این روزها چه کار می‌کنید و به‌جز غرامت ویلموتس، چه موضوع دیگری ذهن شما را مشغول کرده است؟

شنیده‌ام قانونی تصویب کرده‌اند که مربی و بازیکن خارجی به لیگ نیاید. خیلی دوست دارم بدانم چه کسی این تصمیم را گرفته. آیا کسی جرأت دارد آن را گردن بگیرد؟ تصویب این قانون، پاک کردن صورت‌مسأله است. لطفاً از قول من بنویسید علاقه‌مندم بدانم این طرز فکر کدام نابغه است.

به خاطر دوتا بازیکن ضعیف و چند دزد می‌گویند فوتبالیست و مربی خارجی ممنوع. در تمام دنیا جذب بازیکن و مربی خارجی به معنی تبادل فرهنگ، اطلاعات، تاکتیک و تکنیک است. در فوتبال ما به جای اینکه سگ را بگیریم، سنگ را می‌گیریم. الان شیخ دیاباته را ببینید، چقدر باعث شادی هواداران این تیم شده و چه شخصیتی را به فوتبال ایران تزریق کرده. چقدر دید مردم نسبت به فوتبالیست‌ها تغییر کرده. امیدوارم زودتر بگویند این تصمیم را چطور اتخاذ کرده‌اند چون در آینده اگر اتفاق خاصی رخ بدهد و کیفیت لیگ پایین بیاید، همه آنها می‌گویند کی بود کی بود، من نبودم.

قصد دفاع از این تصمیم را ندارم اما جز چند بازیکن و مربی معدود، خیلی از خارجی‌ها هم آمدند و پول هنگفت گرفتند و کارآیی لازم را نداشتند. هرچند به اعتقاد شما اینها پاک کردن صورت‌مسأله است.

من هم تا حدودی موافق حرف شما هستم اما برای حضور خارجی‌ها باید فیلترهایی در نظر بگیریم، نه این‌که قانونی بگذاریم تا از وجود بازیکنان خوبی چون دیاباته و بقیه محروم شویم. من نمی‌گویم بازیکن خارجی بیاوریم که روی نیمکت بنشیند. نمی‌گویم بازیکن خارجی بیاوریم که یک پا نداشته باشد، درست مثل بوکسوری که دست ندارد و با سر به کیسه می‌زند. به خارجی بی‌کیفیت ۲میلیارد ندهند که روی نیمکت بنشیند. آن وقت بازیکن ایرانی که نصف او پول گرفته شاکی می‌شود که چرا برای یک نیمکت‌نشین اینقدر هزینه کرده‌اند. باید جلوی دلال‌بازی را بگیریم، نه اینکه کلاً حضور خارجی‌ها را منتفی کنیم.

آیا کسی از کی‌روش استنلی سپاهان ایراد می‌گیرد؟ دیاباته چطور؟ من نمی‌گویم او مهاجم صددرصدی است اما در سطح فنی خوبی قرار دارد و از نظر اخلاقی هم منطقی و عاقل است.

در فوتبال ایران با دو طیف از بازیکنان خارجی مواجه هستیم؛ گروهی مثل شیخ دیاباته، مامه تیام، فابیو جانواریو و بشار رسن باکیفیت هستند و عده‌ای دیگر مثل براندائو و دی‌کارمو کارآیی حداقلی را از خود به نمایش نمی‌گذارند. برای این‌که سرمان کلاه نرود، راهکار شما به‌جز حذف خارجی‌ها چیست؟

بحث بازیکنان باکیفیت و بنجل خارجی یک بحث مفصل است. ما باید جلوی دلال‌ها را بگیریم که بازیکن خوب بیاورند، نه این‌که پیش روی خارجی‌ها سد بسازیم. ایجنت‌ها هم نباید به مملکت خودشان خیانت کنند. باید مربی و بازیکن باکیفیت خارجی بیاورند که الگو باشند. به‌عنوان نمونه آیا کسی از کی‌روش استنلی، مهاجم برزیلی سپاهان ایراد می‌گیرد؟ دیاباته چطور؟ من نمی‌گویم او مهاجم صددرصدی است اما در سطح فنی خوبی قرار دارد و از نظر اخلاقی هم منطقی و عاقل است. دیدید که مصاحبه‌ای هم انجام داد و از آن به بعد همه دارند به تعریف و تمجید از او می‌پردازند. می‌دانید برخی بازیکنان و مربیان خارجی می‌توانند چه الگویی برای بازیکنان ما باشند؟ حذف آن‌ها تصمیم اشتباهی است که به ضرر فوتبال ایران تمام خواهد شد. از کوچه پس کوچه‌های شهرهای مختلف ایران استعداد است که بیرون می‌آید. اگر بازیکن و مربی خارجی خوب داشته باشیم، روی این جوان‌ها تأثیر می‌گذارند و می‌توانند باعث پیشرفت‌شان شوند. به خاطر دوتا آدم بی‌نماز که در مسجد را نمی‌بندند. اگر دو بازیکن ضعیف آمده، قرار نیست بقیه خوب‌ها هم نیایند. همین قانون باعث می‌شود قیمت بازیکنان ایرانی هم سر به فلک بکشد. آن وقت به جای این‌که مربیان به بازیکنان ایرانی و ناراضی اجازه جدایی بدهند، باید التماس‌شان هم کنند تا بمانند.

در مورد مربیان خارجی هم چنین نظری را دارید؟

من می‌گویم وقتی می‌خواهند میلیاردمیلیارد پول بدهند، باید کسی را بیاورند که چند کلاس بالاتر از مربیان داخلی باشد. این همه پول به ویلموتس دادند، نتیجه‌اش چه شد؟ اگر مربی ایرانی جای او بود، اعدامش می‌کردند. درباره مربی خارجی هم باید علمش از داخلی‌ها بیشتر باشد و بتواند نکات جدیدی به بازیکنان بیاموزد. اگر هم نتوانیم چنین خارجی‌هایی را جذب کنیم، ایراد از خودمان است چون مسئولانی در کار هستند که سرشان کلاه می‌رود و نمی‌توانند خوب را از بد تشخیص بدهند. البته شاید خودشان هم در انتخاب‌ها سهم دارند که بی‌کیفیت جذب می‌کنند. من معتقدم چندتا پیشکسوت می‌توانند در مورد بازیکنان و مربیان خارجی نظر بدهند. به‌عنوان نمونه چند پیشکسوت کارنامه‌دار به یک کشور دیگر بروند و بازیکن خارجی را ببینند، خرجش بیشتر است یا این‌که بدون اطلاع و چشم‌بسته چند میلیارد به آن بازیکن بدهند؟ آن وقت همان پیشکسوتان هم در قبال خرید مورد نظر مسئول هستند و باید پاسخگو باشند. یک سؤال دارم.

قایدی اگر از ابتدا بازی کند در همان دقایق نخست او را ناک‌اوت می‌کنند، بنابراین بهترین راهکار این است که او را برای دقایق پایانی به زمین بفرستند تا قدرت بازیکنان روبه‌رویی تحلیل برود...

بفرمایید.

چرا کسی سراغی از حسن حبیبی و امثال او نمی‌گیرد؟ چون حبیبی استاد من است، همیشه جلوی چشمم قرار دارد. ما باید بنشینیم و در خانه غصه بخوریم؟ پس تجربه ما کجا به درد می‌خورد؟ گاهی اوقات بازیکنانی به فوتبال می‌آیند که ستاره هستند. از این بازیکنان خیلی کم پیدا می‌شوند، مثل خداداد عزیزی یا ایرج دانایی‌فرد. الان هم در این مقطع یکی پیدا شده مثل مهدی قایدی. اگر او را بیرون زمین ببینید، با یک کیلو سیریش هم نمی‌توانید به فوتبال بچسبانید اما در زمین هنرنمایی می‌کند. او ابتدای فصل مرتب گل می‌زد اما بعدها کارش سخت‌تر شد. او خیلی زود برای حریفان شناخته شد و با توجه به این‌که قدرت بدنی بالایی هم نداشت، به مشکل خورد؛ آن هم در شرایطی که فوتبال محدودیت ندارد و بازیکن دو متری هم مقابل او قرار می‌گیرند. قایدی اگر از ابتدا بازی کند در همان دقایق نخست می‌زنند و او را ناک‌اوت می‌کنند، بنابراین بهترین راهکار این بود که او را برای دقایق پایانی به زمین بفرستند تا قدرت بازیکنان روبه‌رویی تحلیل برود و او بتواند از توانایی‌اش به بهترین شکل ممکن استفاده کند. آیا در این شرایط کسی حریف او می‌شود؟ اصلاً کسی متوجه این ماجرا نشد اما ما که تجربه داریم چنین مسائلی را می‌دانیم. در همین استقلال بازیکنی مثل شیخ دیاباته هم هست که پایش را اندازه قد قایدی بالا می‌برد. به خاطر این‌که قایدی دیگر گمنام نیست و همه توانایی‌های او را می‌شناسند، بهتر بود در دقایق پایانی وارد زمین می‌شد تا موفق‌تر باشد.

در این صورت استقلال تا دقایق پایانی از نعمت حضور او محروم نمی‌شد؟

مگر ایرادی داشت؟ یادم می‌آید همراه تیم ملی به تورنمنتی در ایتالیا رفتیم که من هم مربی بودم. دانایی‌فرد را در دقایق پایانی به زمین فرستادیم و او به‌قدری مدافع حریف را آزار داد که ایرج را گاز گرفت. باور کنید اگر دانایی‌فرد از ابتدا به زمین می‌رفت نمی‌توانست با حریف بجنگد. در این چند بازی -قبل از شاهین بوشهر- آیا کسی آمد بررسی کند که مشکل قایدی چیست؟ من گوشه خانه نشسته‌ام و می‌گویم خدایا، چرا کسی این موضوع را درک نمی‌کند که قایدی را اواخر بازی به زمین بفرستد؟ چرا کسی به کادر فنی استقلال این موضوع را نمی‌گوید؟

 برای مدیران ایرانی، اسکوچیچ که کم‌حاشیه است و زیاد صحبت نمی‌کند و از نظر فنی و انسانی هم در سطح بالایی قرار دارد، بی‌شک گزینه مناسبی است.

کمی هم به بحث درباره انتخاب مربیان تیم‌های مختلف ملی بپردازیم. ابتدا دوست داریم نظرتان را راجع به حضور پرویز مظلومی روی نیمکت تیم جوانان بدانیم. موافقید یا مخالف؟

من اصولاً به سواد و آگاهی آکادمیک مربیان اعتقاد دارم که خیلی مهم است. یادم می‌آید مظلومی را با تیم ارتش به لیبی بردیم که خوب هم کار کرد. حالا اما نمی‌توانم در زمینه مربی‌گری درباره او نظر بدهم چون وقت نکرده‌ام درباره مربی‌گری او تحقیق کنم.

اما یکی از انتقادهایی که وجود دارد، اختلاف سنی بالای او با بازیکنان تیم جوانان است. فلسفه‌ای وجود دارد که می‌گوید مربی تیم‌های پایه بهتر است سنی نزدیک به بازیکنان داشته باشد.

این موضوع به دانش آن مربی و طرز فکرش بستگی دارد که بتواند با بازیکنان ارتباط نزدیکی برقرار کند. سن اگرچه اهمیت دارد اما فقط یک عدد است. شما اگر بتوانید با هر سن و سالی با بازیکنان رابطه حسنه برقرار کنید، می‌توانید در کارتان هم به موفقیت برسید. حشمت مهاجرانی استاد این کارها بود. آن‌قدر ارتباط مهاجرانی با بازیکنان خوب بود که آن‌ها حرف‌هایی به او می‌زدند که به پدر و مادرشان هم نمی‌زدند. باید ببینید یک مربی با چه تفکری نشست و برخاست کرده و آیا بازیکنان او را پذیرفته‌اند یا نه. همه این‌ها هم به نوع رفتار و بحث فنی ارتباط دارد.

با توجه به تعویق بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی، حشمت مهاجرانی می‌گفت بهتر بود مثل کشورهای عربی قرارداد سرمربی تیم ملی را فسخ کنیم. شما چه نظری در این باره دارید و آیا دراگان اسکوچیچ را مربی خوبی برای تیم ملی می‌دانید؟

من در جریان این حرف‌ها نیستم اما به اسکوچیچ به‌عنوان یک انسان احترام می‌گذارم. میان مربیان کروات، او یک فرد بادانش و محترم است اما به‌عنوان نمونه نمی‌دانم پارتی وینکو بگوویچ کیست که ۲۰ سال است در ایران حضور دارد و تیم می‌گیرد! اسکوچیچ را اما انسان خوبی دیدم و درباره مسائل فنی هم او را خیلی آنالیز نکرده‌ام. او مدتی در ملوان بود و سپس روی نیمکت فولاد، خونه‌به‌خونه و نفت آبادان نشست و نتایج بدی هم کسب نکرد. هر تیمی کم می‌آورد بی‌سر و صدا سراغ اسکوچیچ می‌رفت و او هم بعد از مدتی بدون حاشیه از تیم مورد نظر جدا می‌شد. برای مدیران ایرانی، اسکوچیچ که کم‌حاشیه است و زیاد صحبت نمی‌کند و از نظر فنی و انسانی هم در سطح بالایی قرار دارد، بی‌شک گزینه مناسبی است.