در یک مطالعه روی سلول‌های سرطانی مطرح شد
کاهش بقای سلول‌های سرطان خون با عصاره هسته زردآلو
نتایج یک مطالعه بر روی دو رده از سلول‌های سرطان خون نشان داد که عصاره هسته زردآلو می‌تواند میزان زنده‌مانی سلول‌های سرطان خون را کاهش دهد.
به گزارش مملکت آنلاین، زردآلو از جمله گیاهان خانواده گل‌سرخیان یا رُزاسه است و فعالیت ضد توموری این خانواده بر روی سرطان‌های روده بزرگ، پروستات، مثانه، سرویکس، ریه و پستان در پژوهش‌های مختلف تایید شده است. خاصیت ضد توموری زردآلو به یکی از ترکیبات طبیعی موجود در هسته آن، به نام «آمیگدالین» نسبت داده می‌شود.
با توجه به این موضوع پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران، با انجام یک مطالعه تاثیر عصاره هسته زردآلو را بر رده‌های سلولی «لوسمی حاد» یا سرطان خون بررسی کردند تا مکانیسم تاثیر آن را مشخص کنند.
برای انجام این مطالعه دو رده سلولی (Nalm-6 و KG-1) از انستیتو پاستور خریداری شد و پژوهشگران پس از تهیه عصاره هسته زردآلو، این عصاره را به محیط کشت سلول‌های سرطان خون اضافه کردند. پس از ۴۸ ساعت میزان سمیت این عصاره و تاثیر آن بر چرخه سلولی سلول‌های سرطانی مورد بررسی قرار گرفت.
مشاهدات این مطالعه حاکی از این بود که عصاره هسته زردآلو می‌تواند میزان زنده‌مانی سلول‌های سرطانی Nalm-6 و KG-1 را کاهش دهد و میزان بقای این سلول‌های توموری با افزایش دوز عصاره کاهش می‌یابد.
بررسی‌های این مطالعه نشان داد که این عصاره باعث ایجاد آپوپتوز یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده در سلول‌های سرطانی می‌شود و می‌تواند پیشرفت چرخه سلولی را تنظیم کند.
به گفته پژوهشگران این تحقیق؛ به نظر می‌رسد عصاره اتیل‌استاتی هسته زردآلو می‌تواند منجر به کاهش تکثیر رده‌های سلولی Nalm-6 و KG-1 احتمالا از طریق تنظیم چرخه سلولی شود.
پژوهشگران این تحقیق می‌گویند که در این مطالعه سنجش فعالیت آنزیمی caspase3 و آنالیز وسترن‌بلات برای پروتئین‌های Bcl2 و Bax به دلیل عدم دسترسی به کیت و هزینه‌های بالا انجام نشده است.
این مطالعه بر روی سلول‌های سرطانی انجام شده و بررسی‌های بیشتری برای تایید نتایج این مطالعه نیاز است.
در انجام این تحقیق شیوا مصدق منشادی، فاطمه نادعلی و محمدرضا شمس اردکانی؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران، مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «خاصیت ضد توموری عصاره هسته زردآلو بر لوسمی‌های حاد از طریق تنظیم چرخه سلولی» در مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، منتشر شده است.
انتهای پیام/