به گزارش مملکت‌آنلاین، اگر از طرفداران ویندوز فون باشید و اسم آن را بشنوید، فارغ از این که چقدر دلتان برای این سیستم‌عامل تنگ بشود، بیشتر یاد لومیا ۵۲۰ می‌افتید. این گوشی در زمان خودش، جزو پر فروش‌ترین دستگاه مبتنی بر ویندوز بود. درست زمانی که همگان انتظار داشتند استفاده از دستگاه‌های ویندوزی کاهش یابد، این گوشی کوچک یک تنه جور برادران بزرگتر خود را کشید. اما چه چیزی این گوشی ۴ اینچی را تا این اندازه محبوب کرد؟
برای شروع مشخصات لومیا ۵۲۰ را با هم مرور کنیم. این گوشی یک نمایشگر معمولی ۴ اینچی از نوع ال‌سی‌دی دارد که رزولوشن آن برابر با ۴۸۰ در ۸۰۰ پیکسل است. پردازنده آن هم یک چیپست دو هسته‌ای یک گیگاهرتزی است و این گوشی «تنها» ۵۱۲ مگابایت رم دارد. یک دوربین ۵ مگاپیکسلی هم روی قاب پشتی لومیا ۵۲۰ قرار گرفته است. دوربین سلفی؟ خیر. فیلم‌برداری با رزولوشن بالا؟ خیر. قابلیت‌های ویژه؟ خیر. سیستم‌عامل؟ ویندوز فون ۸.۱.
این گوشی ۱۰۰ دلاری که بعضی مواقع با چند تخفیف ویژه قیمتش به ۵۰ دلار هم می‌رسید، به قدری روان کار می‌کرد که بیشتر گوشی‌های اندرویدی زمان خودش را کلافه کرده بود. برای مثال موتورولا Moto G که خود استاد ارائه بهترین امکانات با کم‌ترین قیمت بود، جلوی روانی این گوشی حرفی برای گفتن نداشت. یا مثلا گلکسی ایس ۳ که ۳۰۰ دلار قیمت داشت، پیش این لومیا ۵۲۰ حکم یک پیرمرد فرتوتی را داشت که نیازمند عصا برای راه رفتن بود.
البته مقدار کم حافظه رم، مانعی برای توسعه‌دهندگان خوش‌ذوق نشد و آن‌ها توانستند اندروید ۷.۱ را روی این گوشی اجرا کنند. آن‌ها حتی توانستند قابلیت Split Screen را نیز به نمایشگر ۴ اینچی لومیا ۵۲۰ بیاورند که در نوع خود بسیار کار جالبی بود. محبوبیت این گوشی آنقدر بالا رفت که مایکروسافت بعد‌ها لومیا ۵۲۵ را به بازار عرضه کرد که تنها فرق آن با این گوشی در یک گیگابایتی بودن رم آن بود.
لومیا ۵۲۰ شاید دیگر جذابیت گذشته را نداشته باشد، زیرا گوشی‌های اندرویدی مناسب ۱۰۰ دلاری پیدا می شوند (نوکیا ۲.۱ به تو نگاه می‌کنیم) که کاربری روانی نیز داشته باشند. اما برای کاربران کارکشته ویندوزفون فقط یک نام اهمیت دارد؛ لومیا ۵۲۰.