پاکستان، خواستار آزاد شدن داراییهای مسدود شده افغانستان شد
پاکستان از قدرتهای جهانی درخواست کرد: داراییهای مسدود شده افغانستان را آزاد کنند.
به گزارش مملکت آنلاین، پاکستان از قدرتهای جهانی خواست تا میلیاردها دلار از داراییهای افغانستان که پس از حاکمیت طالبان مسدود شده است را آزاد کنند.
با این حال اسلام آباد انتظار ندارد که دولت جدید افغانستان به زودی به رسمیت شناخته شود.
شاه محمود قریشی، وزیر خارجه پاکستان پیش از مذاکرات مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد افغانستان، گفت که فوریترین اولویت «جلوگیری از فروپاشی اقتصادی و حتی عمیقتر کشور همسایه است که میتواند به یک فاجعه انسانی ختم شود.»
قریشی در ادامه گفت: «از یک سو شما برای جلوگیری از بحران در افغانستان، بودجه جدیدی در نظر میگیرید و از سوی دیگر آنها نمیتوانند از پولی که متعلق به افغانستان است، استفاده کنند.»
او با بیان اینکه مسدود کردن داراییهای افغانستان به بهبود وضعیت این کشور کمک نمیکند، گفت: «من به جدیت از قدرتها میخواهم که در این سیاست بازنگری کرده و در مورد آزادسازی داراییهای آنها فکر کنند.»
وزیر خارجه پاکستان در ادامه از آزادسازی داراییهای افغانستان به عنوان یک اقدام اعتمادساز نام برد که میتواند مشوق رفتارهای مثبت باشد.
در حال حاضر آمریکا ۹.۵ میلیارد دلار از داراییهای بانک مرکزی افغانستان را مسدود کرده و وامدهندگان بینالمللی به دلیل احتیاط از تامین مالی که طالبان میتواند از آن استفاده کند، از کار با افغانستان اجتناب میکنند.
پاکستان پشتیبان اصلی طالبان در سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بود اما بر ای مدتی با آمریکا در خصوص این گروه، موضع یکسانی اتخاذ کرد.
وزیر خارجه پاکستان در حالی خواستار همکاری با طالبان بود که به موضع آمریکا مبنی زودهنگام بودن ایجاد روابط رسمی با دولت جدید افغانستان اشاره کرد.
قریشی گفت: «من فکر نمیکنم کسی در این مرحله عجلهای برای به رسمیت شناختن آنها (دولت طالبان) داشته باشد.» او افزود: «اگر طالبان خواهان به رسمیت شناخته شدن هستند، باید نسبت به نظرات بینالمللی حساستر و پذیراتر باشند.»
وزیر خارجه پاکستان همچنین ابراز امیدواری کرد دولت موقت طالبان که شامل چهرههایی است که در لیست سیاه سازمان ملل قرار دارند، فراگیرتر شود.
البته او در ادامه گفت که نشانههای «مثبتی» از سوی طالبان میبیند که شامل اعلام عفو و تمایل به دربرگرفتن گروههای قومی غیر از پشتونها است.
کنشگران و ناظران سیاسی بر این باورند که واقعیت در افغانستان با وعدههای طالبان متفاوت است زیرا زنان و دختران حتی بدون اعلام رسمی از اشتغال و تحصیل محروم شدهاند.
انتهای پیام/