رابطه مسموم ریاض و واشنگتن بلای جان آمریکایی‌ها
یک نشریه آمریکایی، شراکت ریاض و واشنگتن را مسموم توصیف کرد و با اشاره به تیراندازی در پایگاه نیروی دریایی آمریکا توسط یک افسر سعودی و کشته شدن چند نفر نوشت، این اتحاد گریبانگیر خود آمریکا شده است.
به گزارش ممکلت آنلاین، رابطه عربستان و آمریکا در چند سال گذشته به شدت تضعیف شده است و به نظر می‌رسد هر هفته برای پایان چنین ارتباطی دلایل جدید وجود دارد. جنایات سعودی در یمن و قتل «جمال خاشقچی» در این مسئله بی‌تاثیر نبوده و سیاست خارجی بی‌پروای ریاض حتی برخی از حامیان پروپاقرص آن را به هشدار واداشته است. به نوشته نشریه آمریکایی اینترنتی «امریکن کانسروتیو»، «محمد بن سلمان»، ولی‌عهد سعودی پل‌های پشت سر را حتی در ارتباط با قابل اتکاترین جنگ‌طلبان حامی سعودی در واشنگتن خراب کرده است.
این نشریه در تحلیلی به قلم «دانیل لاریسون» نوشت: جنگ غیرعاقلانه نفتی که ریاض بهار امسال به راه انداخت، بسیاری از متحدان اندکی که برای این کشور در «کپیتال هیل» (ساختمان کنگره آمریکا) باقی مانده‌اند را از ریاض دور کرد و باعث شد دولت ترامپ در تهدیدی نادر اعلام کند که اگر تولید نفت این کشور کاهش نیابد، آمریکا حمایت نظامی از این پادشاهی را متوقف خواهد کرد. سه سال مصنویت و معافیت از مجازات، احتمالاً باعث شده ولی‌عهد سعودی فکر کند هر کاری بخواهد، می‌تواند انجام دهد بدون آن که پیامدهایش متوجه او باشد، اما محمد بن سلمان یک بار دیگر دچار اشتباه شده و پایش را گلیمش فراتر گذاشته است.
افشاگری‌های اخیر به ما یادآوری کرده ارتباط با عربستان سعودی، چقدر برای آمریکا خطرناک بوده است. هفته گذشته اف‌بی‌آی اعلام کرد اطلاعاتی را از گوشی «احمد محمد الشمرانی»، نظامی سعودی مسئول تیراندازی در پایگاه نیروی دریایی پنساکولا در فلوریدای آمریکا، بازیابی کرده است. شواهد نشان داد وی با القاعده در شبه‌جزیره عربستان، شاخه این گروه تروریستی در یمن، در ارتباط بوده است. بعداً این گروه مسئولیت حمله را برعهده گرفت.
حتی اگر حمله به پنساکولا مستقیماً به دست این گروه انجام نشده بود، قطعاً توسط کسی انجام شده بود که سال‌ها بود با آن‌ها ارتباط داشت. آنطور که اف‌بی‌آی گفته، ارتباط الشمرانی با القاعده در شبه‌جزیره عربستان به سال ۲۰۱۵ بازمی‌گشت، یعنی همان سالی که بمباران یمن توسط ائنلاف سعودی با کمک آمریکا، آغاز شد.
بخشی از کمک آمریکا به ائتلاف سعودی در پنج سال گذشته، آموزش خلبانان آن‌ها بوده است. ظاهراً این اقدام به قصد بهبود هدف‌گیری این خلبانان انجام شد، اما در عمل اثر انگشت دولت آمریکا را در تایید کارزار بمباران این ائتلاف برجا گذاشته که تاکنون جان هزاران غیرنظامی را در حملات هوایی در روستاها و شهرهای سرتاسر کشور ویران شده یمن، گرفته است.
در ادامه این گزارش آمده است: حالا مشخص شده برنامه آموزش آمریکا خود این کشور را در معرض نفوذ تروریستی که توانسته در نیروی هوایی سلطنتی سعودی، افسر شود، قرار داده است. اگر سعودی‌ها در سنجش صلاحیت خلبانان خود به این بدی عمل می‌کنند و اجازه می‌دهند فردی با وابستگی به القاعده در ارتش آن‌ها به مدت چندین سال خدمت کند، به عنوان شریک امنیتی چه ارزشی دارند؟
در ۵ سال گذشته آمریکا به عربستان و متحدانش در نابودی یمن کمک کرده است. این کمک شامل تامین سلاح‌هایی بوده که ریاض برای کشتن غیرنظامیان از آن‌ها استفاده می‌کند و همچنین فروش این سلاح‌ها به دولت عربستان است تا بتواند آن‌ها را در اختیار تروریست‌ها و سایر مجرمان قرار دهد. نیروهای ائتلاف سعودی نه تنها با اعضای محلی القاعده پیمان اتحاد ضمنی دارند، بلکه آن‌ها را استخدام و مسلح کرده‌اند. هیچ یک از این مسائل راز نبوده است.
از همان اولین ماه‌های آغاز جنگ عربستان علیه یمن، گزارش‌هایی درباره همکاری ائتلاف سعودی با اعضای محلی القاعده منتشر شده، اما چیزی را در سیاست آمریکا تغییر نداده است. واشنگتن به راحتی همدستی سعودی‌ها با وابستگان القاعده را نادید می‌گیرد؛ زیرا پیش فرض این است که مخالفت با آنچه «گسترش‌طلبی» ایران خوانده می‌شود، مهم‌تر است.
دولت عربستان و حامیان آمریکایی آن گاهی از رابطه خود با تاکید بر اهمیت وجود آن برای مقابله علیه تروریسم دفاع می‌کنند، در حالی که همین دولت و متحدانش مسئول جنگی هستند که وابستگان القاعده را به شدت قدرتمند کرده و ائتلاف سعودی کانال انتقال سلاح و پول به تروریست‌های گماشته در یمن است. این جنگ نه فقط موجب بی ثباتی یمن شده بلکه به طور مستقیم همه گروه‌هایی را که آمریکا و عربستان ادعای مخالفت با آن‌ها را داشتند، تقویت کرده است. اگر تیراندازی پنساکولا گواهی بر بی‌کفایتی سعودی است، جنگ یمن غیرقابل اعتماد بودن آن‌ها را ثابت می‌کند.
بیانیه عربستان سعودی در ارتباط با این تیراندازی ادعا می‌کند که پادشاعی عربستان از همه امکانات در دسترس برای مقابله با تروریست‌ها، پول آن‌ها و اندیشه‌شان استفاده می‌کند، اما این ادعاها با سال‌ها توانمند و مسلح کردن اعضای القاعده و گروه‌های با اندیشه مشابه آن‌ها در یمن در تضاد است. شبکه آمریکایی «سی‌ان‌ان» سال گذشته در گزارشی از انتقال سلاح‌های آمریکایی برای وابستگان القاعده و سایر گروه‌های تروریستی خبر داد.
در این گزارش آمده بود: بنابر تحقیق انجام شده توسط سی‌ان‌ان، عربستان و شرکایش در ائتلاف سعودی سلاح‌های آمریکایی را برای جنگجویان القاعده، شبه‌نظامیان سلفی تندرو و و سایر جناح‌های دخیل در جنگ علیه یمن ارسال و توافقات با آمریکا را نقض کرده‌اند.
امرکین کانسروتیو افزود: نمی‌توانیم اعتماد کنیم که سعودی‌ها سلاح‌های آمریکایی را در اختیار تروریست‌ها قرار نمی‌دهند یا با آن‌ها مرتکب جنایت جنگی نمی‌شوند. بنابراین دولت ما نباید دیگر به این کشور سلاح بفروشد.
اما این‌ها باعث نشده که دولت ترامپ از فروش انبوه سلاح به عربستان و امارات دست بکشد. سال گذشته واشنگتن برای سرعت بخشیدن به فروش سلاح به هر دو کشور به دلیل مخالفت‌ها در کنگره، اعلامیه اضطراری جعلی منتشر کرد.
این اعلامیه سوءاستفاده آشکار از قانون حاکم بر صادرات سلاح بود و کنگره قطعنامه‌هایی را در رد و محکومیت آن صادر کرد. به نظر می‌رسد تحقیقات بازرس کل وزارت خارجه آمریکا درباره این اعلامیه، یکی از دلایل فشار «مایک پامپئو»، وزیر خارجه آمریکا برای برکناری وی اوایل این ماه بود. در روزهای گذشته هم دولت ترامپ راه را برای قراردادهای جدید فروش تسلیحات به امارات علیرغم شواهدی مبنی بر نقض توافق‌های قبلی از سوی ابوظبی هموار کرد.
در پایان، امریکن کانسروتیو نوشت: آموزش افسران سعودی توسط آمریکا، تروریستی را به کشور ما آورد که در یکی از پایگاه‌های دریایی ما، ۳ ملوان آمریکایی را کشت و ۸ نفر را زخمی کرد. این اتفاق افتاد زیرا آمریکا آموزشی را برای سعودی‌ها فراهم کرد تا بتوانند از آن برای حمله به یمن به عنوان بخشی از جنگ غیرقابل دفاعشان در آنجا استفاده کنند. کارزار بمباران یمن با کمک آمریکا و سلاح‌هایی که دولت ما در اختیارشان گذاشته، ممکن شد. رابطه آمریکا و عربستان یک رابطه مسموم است: ما به آن‌ها آموزش می‌دهیم و سلاح در اختیار نظامیان‌شان قرار می‌دهیم تا جنگ وحشتناکی به راه بیندازند که تهدید علیه آمریکا را افزایش می‌دهد و به کشتن آمریکایی‌ها در خاک خودشان ختم می‌شود. عربستان سعودی هرگز متحد آمریکا نبوده و هر روز به این نتیجه می‌رسیم که حتی به آن‌ها نباید به دیده مشتری نگاه کنیم.