درگیری در کنیا: معترضان به مجلس یورش بردند / پلیس چندین نفر را کشت
در پی درگیری مرگبار در کنیا، معترضان به افزایش مالیات به مجلس یورش بردند.
به گزارش مملکت آنلاین، پلیس کنیا روز سه شنبه در جریان تلاش معترضان برای حمله به مجلس این کشور، به سمت آنها آتش گشود. در این درگیری مرگبار، حداقل پنج معترض کشته، ده ها نفر زخمی و بخش هایی از ساختمان مجلس آتش زده شد. این در حالی است که نمایندگان مجلس در حال تصویب قانونی برای افزایش مالیات بودند.
در صحنههایی که از این تظاهرات منتشر شده، معترضان بر پلیس غلبه کرده و آنها را برای حمله به محوطه مجلس فراری دادند. معترضان در اوایل روز موفق شده بودند وارد تالار سنا شوند.
پس از آنکه گاز اشک آور و ماشین های آب پاش نتوانستند جمعیت را متفرق کنند، پلیس اقدام به تیراندازی کرد. خبرنگار رویترز جسد حداقل پنج معترض را در خارج از پارلمان دیده است اما گزارشهایی وجود دارد که دستکم ۱۰ نفر در اثر این تیراندازیها کشته و بیش از ۵۰ نفر هم زخمی شدهاند.
دیویس تافاری، معترضی که قصد ورود به مجلس را داشت به رویترز گفت: «ما می خواهیم پارلمان را تعطیل کنیم و همه نمایندگان استعفا دهند. ما یک دولت جدید میخواهیم.»
همچنین سیانان گزارش داده که آوما اوباما، کنشگر کنیایی و خواهر ناتنی باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا، در جریان اعتراضات مورد اصابت گاز اشک آور قرار گرفت.
در نهایت، پلیس در میان ابر غلیظی از گاز اشک آور و صدای تیراندازی توانست معترضان را از ساختمان بیرون کند. به گزارش رسانههای محلی، نمایندگان از طریق تونلهای زیرزمینی تخلیه شدند.
نتبلاکس، ناظر اینترنت، گفت که خدمات اینترنت در سراسر کشور در طول سرکوب پلیس با اختلالات شدیدی مواجه شد، اما Safaricom، اپراتور شبکه پیشرو کنیا، اعلام کرد که از کار افتادن دو کابل زیر دریایی باعث قطعی اینترنت شده است.
اعتراضات و درگیریها در چندین شهر دیگر در سراسر کشور نیز رخ داد. بسیاری خواستار استعفای رئیس جمهور ویلیام روتو شده و همچنین مخالفت خود را با افزایش مالیات اعلام کردند.
پارلمان لایحه مالی را تصویب کرد و آن را برای قرائت نهایی توسط نمایندگان به مرحله سوم رساند. گام بعدی ارسال این لایحه برای امضای رئیس جمهور است. در صورت مخالفت، او میتواند آن را به پارلمان بازگرداند.
روتو تقریبا دو سال پیش با شعار حمایت از قشر کارگر و کم درآمد کنیا انتخاب شد، اما اکنون در تنگنای خواستههای وامدهندگانی مانند صندوق بین المللی پول قرار گرفته که از دولت میخواهد برای دریافت بودجه بیشتر کسری بودجه را کاهش دهد، در عین حال با مشکلات مردم نیز مواجه است.
کنیاییها در حال دست و پنجه نرم کردن با چند شوک اقتصادی ناشی از تأثیرات ماندگار بیماری همهگیر کووید-۱۹، جنگ اوکراین، دو سال خشکسالی متوالی و کاهش ارزش پول ملی هستند. لایحه مالی به عنوان بخشی از تلاش برای کاهش بار سنگین بدهی، با هدف افزایش ۲.۷ میلیارد دلاری مالیات اضافی تنظیم شده است.
رایلا اودینگا، رهبر مخالفان خواستار این شده که این لایحه جنجالی بلافاصله و بدون قید و شرط پس گرفته شود. او در بیانیهای در این خصوص گفت: «از قتل، دستگیری، بازداشت و تحت نظر گرفتن پسران و دخترانی که فقط به دنبال شنیده شدن صدای خود در قبال سیاستهای مالیاتی هستند که حال و آینده آنها را به سرقت میبرد، عمیقا ناراحت هستم.»
دولت قبلاً امتیازاتی قائل شده و قول داده که مالیاتهای جدید پیشنهادی بر روی نان، روغن خوراکی، مالکیت خودرو و تراکنشهای مالی را لغو کند. اما این برای راضی کردن معترضان کافی نبوده است.
اعتراضات روز سهشنبه در منطقه مرکزی کسب و کار نایروبی و محله فقیرنشین کیبِرا شروع شد و پلیس از گاز اشک آور استفاده کرد. معترضان در پاسخ پناه گرفتند و سنگ به سمت پلیس پرتاب کردند.
پلیس همچنین در الدورت، در غرب کنیا، جایی که جمعیت معترضان خیابانها را پر کرده بودند و بسیاری از مشاغل از ترس خشونت تعطیل شده بودند، گاز اشک آور شلیک کرد.
درگیریها همچنین در شهر ساحلی مومباسا رخ داد و تظاهرات در کیسومو، در سواحل دریاچه ویکتوریا و گاریسا در شرق کنیا برگزار شد، جایی که پلیس جاده اصلی منتهی به بندر کیسمایو در سومالی را مسدود کرده بود.
در نایروبی، مردم شعار میدادند «روتو باید برود» و جمعیت به زبان سواحیلی آواز میخواندند: «همه چیز بدون روتو ممکن است».
اعتراضات در کنیا معمولا توسط رهبران سیاسی فراخوانده میشد که با راهحلهای مذاکرهشده و توافقهای تقسیم قدرت موافق بودند، اما جوانان کنیایی که در تظاهرات فعلی شرکت میکنند، رهبر رسمی ندارند و خواستههایشان به طور فزایندهای جسورانهتر میشود.
در حالی که معترضان در ابتدا بر لایحه مالی تمرکز داشتند، خواستههای آنها برای استعفای روتو گسترش یافته است.حسین علی، ۱۸ ساله، یکی از معترضان به رویترز میگوید: «آنها برای فساد بودجهریزی میکنند. ما کوتاه نمیآییم. این دولت است که عقبنشینی میکند، نه ما.»
همچنین سیانان گزارش داده که آوما اوباما، کنشگر کنیایی و خواهر ناتنی باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا، در جریان اعتراضات مورد اصابت گاز اشک آور قرار گرفت.
در نهایت، پلیس در میان ابر غلیظی از گاز اشک آور و صدای تیراندازی توانست معترضان را از ساختمان بیرون کند. به گزارش رسانههای محلی، نمایندگان از طریق تونلهای زیرزمینی تخلیه شدند.
نتبلاکس، ناظر اینترنت، گفت که خدمات اینترنت در سراسر کشور در طول سرکوب پلیس با اختلالات شدیدی مواجه شد، اما Safaricom، اپراتور شبکه پیشرو کنیا، اعلام کرد که از کار افتادن دو کابل زیر دریایی باعث قطعی اینترنت شده است.
اعتراضات و درگیریها در چندین شهر دیگر در سراسر کشور نیز رخ داد. بسیاری خواستار استعفای رئیس جمهور ویلیام روتو شده و همچنین مخالفت خود را با افزایش مالیات اعلام کردند.
پارلمان لایحه مالی را تصویب کرد و آن را برای قرائت نهایی توسط نمایندگان به مرحله سوم رساند. گام بعدی ارسال این لایحه برای امضای رئیس جمهور است. در صورت مخالفت، او میتواند آن را به پارلمان بازگرداند.
روتو تقریبا دو سال پیش با شعار حمایت از قشر کارگر و کم درآمد کنیا انتخاب شد، اما اکنون در تنگنای خواستههای وامدهندگانی مانند صندوق بین المللی پول قرار گرفته که از دولت میخواهد برای دریافت بودجه بیشتر کسری بودجه را کاهش دهد، در عین حال با مشکلات مردم نیز مواجه است.
کنیاییها در حال دست و پنجه نرم کردن با چند شوک اقتصادی ناشی از تأثیرات ماندگار بیماری همهگیر کووید-۱۹، جنگ اوکراین، دو سال خشکسالی متوالی و کاهش ارزش پول ملی هستند. لایحه مالی به عنوان بخشی از تلاش برای کاهش بار سنگین بدهی، با هدف افزایش ۲.۷ میلیارد دلاری مالیات اضافی تنظیم شده است.
رایلا اودینگا، رهبر مخالفان خواستار این شده که این لایحه جنجالی بلافاصله و بدون قید و شرط پس گرفته شود. او در بیانیهای در این خصوص گفت: «از قتل، دستگیری، بازداشت و تحت نظر گرفتن پسران و دخترانی که فقط به دنبال شنیده شدن صدای خود در قبال سیاستهای مالیاتی هستند که حال و آینده آنها را به سرقت میبرد، عمیقا ناراحت هستم.»
دولت قبلاً امتیازاتی قائل شده و قول داده که مالیاتهای جدید پیشنهادی بر روی نان، روغن خوراکی، مالکیت خودرو و تراکنشهای مالی را لغو کند. اما این برای راضی کردن معترضان کافی نبوده است.
اعتراضات روز سهشنبه در منطقه مرکزی کسب و کار نایروبی و محله فقیرنشین کیبِرا شروع شد و پلیس از گاز اشک آور استفاده کرد. معترضان در پاسخ پناه گرفتند و سنگ به سمت پلیس پرتاب کردند.
پلیس همچنین در الدورت، در غرب کنیا، جایی که جمعیت معترضان خیابانها را پر کرده بودند و بسیاری از مشاغل از ترس خشونت تعطیل شده بودند، گاز اشک آور شلیک کرد.
درگیریها همچنین در شهر ساحلی مومباسا رخ داد و تظاهرات در کیسومو، در سواحل دریاچه ویکتوریا و گاریسا در شرق کنیا برگزار شد، جایی که پلیس جاده اصلی منتهی به بندر کیسمایو در سومالی را مسدود کرده بود.
در نایروبی، مردم شعار میدادند «روتو باید برود» و جمعیت به زبان سواحیلی آواز میخواندند: «همه چیز بدون روتو ممکن است».
اعتراضات در کنیا معمولا توسط رهبران سیاسی فراخوانده میشد که با راهحلهای مذاکرهشده و توافقهای تقسیم قدرت موافق بودند، اما جوانان کنیایی که در تظاهرات فعلی شرکت میکنند، رهبر رسمی ندارند و خواستههایشان به طور فزایندهای جسورانهتر میشود.
در حالی که معترضان در ابتدا بر لایحه مالی تمرکز داشتند، خواستههای آنها برای استعفای روتو گسترش یافته است.حسین علی، ۱۸ ساله، یکی از معترضان به رویترز میگوید: «آنها برای فساد بودجهریزی میکنند. ما کوتاه نمیآییم. این دولت است که عقبنشینی میکند، نه ما.»
انتهای پیام/