جستجوی همگانی برای یافتن کپسول رادیواکتیو گم‌شده در استرالیا
مقامات استرالیا در جستجوی کپسول رادیو اکتیو گم‌شده که گمان می رود از یک کامیون افتاده است می گردند.
به گزارش مملکت آنلاین، مقامات ایالتی در استرالیای غربی در حال جستجو برای یافتن یک کپسول کوچک رادیواکتیو هستند که گمان می‌رود به هنگام جابجایی از یک کامیون افتاده باشد.
این کپسول نقره‌ای که اندازه‌ای معادل ۸ در ۶ میلی‌متر دارد، تقریبا کمی کوچکتر از یک سکه، حاوی عنصر خطرناک سزیم-۱۳۷ است و مسئولان تصور می‌کنند جایی در امتداد یک بزرگراه بیابانی در بزرگترین ایالت استرالیا گم شده باشد.
از عنصر بسیار رادیواکتیو سزیم-۱۳۷ در تجهیزات معدن استفاده می‌شود. قرار بود این کپسول از یک معدن سنگ آهن به نام گودای-دری در شمال غرب استرالیا به جنوب پرث منتقل شود و به دست پیمانکار برسد.
شرکت معدنی ریوتینتو روز دوشنبه با عذرخواهی از این حادثه اعلام کرد تمام جاده‌های منتهی به معدن و خروجی از آن را بررسی کرده ولی هنوز کپسول را نیافته است. ریوتینتو یکی از بزرگترین غول‌های معدنی جهان است که ۱۷ معدن سنگ آهن را در منطقه پیلبارا در ایالت استرالیای غربی اداره می‌کند.
مقامات بر این باورند این کپسول، که هم پرتوهای گاما و هم پرتوهای بتا را از خود ساطع می‌کند، از پشت کامیونی که در یک جاده ۱۴۰۰ کیلومتری در حال حرکت بوده افتاده است.
با توجه به اندازه کوچک کپسول و منطقه وسیعی که در آن گم شده است، مقامات هشدار داده‌اند که احتمال یافتن آن کم خواهد بود. این نگرانی نیز وجود دارد که ممکن است این کپسول قبلاً از منطقه جستجو خارج شده باشد و در نتیجه تا ۳۰۰ سال آینده خطری برای سلامتی هر کسی ایجاد کند که به طور بالقوه با آن مواجه خواهد شد.
در پی این اتفاق مقامات ایالتی روز جمعه زنگ خطر را به صدا درآوردند و به ۲ میلیون ساکن ناحیه در مورد وجود نشت مواد رادیواکتیو هشدار دادند.
این کپسول در روز ۱۰ ژانویه داخل یک بسته قرار گرفت و در ۱۲ ژانویه به یک پیمانکار از سایت معدن گودای-دری ریوتینتو برای انتقال تحویل شد. کامیون حامل بسته چهار روز را در جاده سپری کرد و در ۱۶ ژانویه به شهر پرث رسید، اما پس از آن‌که در ۲۵ ژانویه تخلیه شد و مورد بازرسی قرار گرفت مسئولان متوجه شدند که بسته ناپدید شده است.
اداره آتش‌نشانی و خدمات اضطراری استرالیا در این باره گفت: «مشخص شد که اتصالات جعبه از هم باز شده و تمام پیچ‌های متصل‌کننده نیز از بین رفته است.»
مسئولان بر این باورند که لرزش‌های شدید ناشی از جاده‌های پر از دست‌انداز به بسته آسیب رسانده و پیچ و مهره‌های نگه‌دارنده را از سر جای خود جدا کرده است.
کارشناسان می‌گویند انسان‌هایی که در معرض سزیم-۱۳۷ قرار می‌گیرند می‌توانند دچار مشکلات سلامتی جدی، از سوختگی پوست تا تشعشعات مرگبار سرطان‌زا، شوند. در واقع ایستادن در فاصله یک متری کپسول به مدت یک ساعت، حدود ۱.۶ میلی‌سیورت (mSv) یعنی حدود ۱۷ برابر اشعه ایکس استاندارد قفسه سینه وارد بدن انسان می‌کند.
ایوان کمپسون، دانشیار بیوفیزیک از دانشگاه استرالیای جنوبی، درباره خطرات این کپسول گفت: «بدترین سناریو این است که کودکی کنجکاو کپسول را برداشته و در جیب خود بگذارد.»
کارشناسان می‌گویند اتفاق رخ‌داده با وجود پروتکل‌های سختگیرانه‌ای که برای حمل، نگهداری و دفع اینگونه مواد اعمال می‌شود شوکه‌کننده است.
مقامات هم‌اکنون با تجهیزات تخصصی آشکارسازی تشعشع ویژه ردیابی پرتوهای گاما، در تلاش برای یافتن این کپسول هستند. به گفته آنان، کم بودن میزان تشعشع به این معنی است که باید منطقه را نسبتا آهسته بررسی کنند و به همین خاطر کاویدن تمام مسیر بزرگراه پنج روز طول خواهد کشید.
به گفته مسئولان این نگرانی وجود دارد که این کپسول دیگر در منطقه جستجو نباشد؛ به این معنی که با لاستیک دیگر وسیله نقلیه به مناطق دورتری برده شده باشد یا حتی توسط حیوانات وحشی از جمله پرندگان از منطقه خارج شده باشد.
دیو سوینی، تحلیلگر سیاست‌گزاری هسته‌ای و محیط زیست، گفت: «تصور کنید که مثلاً یک پرنده شکاری کپسول را برداشته و آن را از منطقه اصلی جستجو دور کرده باشد.»
نیمه عمر سزیم-۱۳۷ حدود ۳۰ سال است؛ به این معنی که پس از سه دهه، رادیواکتیویته کپسول به نصف کاهش می یابد و پس از ۶۰ سال به نصف مقدار قبلی می‌رسد. در نتیجه با این سرعت، کپسول می‌تواند تا ۳۰۰ سال آینده از خود تشعشعات رادیواکتیو بیرون بدهد.
در عین حال جای امیدواری نیز وجود دارد چرا که سیزیم-۱۳۷ معمولاً درون یک منبع مهر و موم شده قرار می‌گیرد به این معنی که اگر شکسته نشود، خاک یا محیط را آلوده نمی‌کند. در نتیجه اگر کپسول هرگز پیدا نشود، آلودگی را به محیط منتقل نخواهد کرد.
انتهای پیام/