باشگاه خبرنگاران جوان؛ انحلال یا ادغام
انتشار ویدئویی از ساختمان باشگاه خبرنگاران جوان در فضای مجازی، حاکی از آن است که محل باشگاه در حال حاضر از خبرنگاران خالی شده است. نگاه‌ها به این اتفاق متفاوت است؛ برخی از مدیران باشگاه با تکذیب این اتفاق، آن را به قطعی اینترنت و فرستادن موقتی خبرنگاران به دورکاری نسبت می‌دهند و برخی تغییر بنا را بهانه می‌کنند؛ با این همه آنچه مسلم است از مدت‌ها قبل حرف و حدیث‌هایی درباره‌ی ضرورت ادغام باشگاه خبرنگاران جوان با دیگر نهادهای خبری مطرح شده بود که ارتباط شرایط فعلی با این رویکرد، چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.
به گزارش مملکت آنلاین، پیشتر، در زمستان ۱۴۰۰ خبرهایی مبنی بر ادغام بخش‌های خبری صداوسیما مطرح شده بود که این تصمیم را در راستای هم‌افزایی و به دنبال آن کاهش هزینه و استفاده بهینه از امکانات و نیروی انسانی عنوان کرده بودند.
حسن عابدینی، یکی از معاونان فعلی پیمان جبلی که در آن زمان سرپرستی خبرگزاری صداوسیما را عهده‌دار بود، درباره‌ی علت اقدام صداوسیما مبنی بر ادغام برخی بخش‌های خبری معاونت سیاسی، توضیح داده بود: روزانه ممکن بود ده‌ها رویداد خبری اتفاق بیفتد که به دلیل پراکنده بودن در بخش‌های مختف در قبال پوشش آن موازی‌کاری صورت بگیرد. در عین حال رویدادهایی هم اتفاق بیفتد که هیچ پوششی صورت نگیرد. در نتیجه مدیریت واحدی بر روی آنها وجود نداشت؛ بنابراین این تصمیم سبب بهره‌برداری بهینه از توانمندی همه نیروها شده است.
حالا پخش شدن ویدئوهایی از خالی شدن ساختمان باشگاه خبرنگاران جوان در مجاورت جام‌جم، این شبهه را پررنگ کرده است که این اتفاق در راستای ادغام و کوچک‌سازی‌ها صورت گرفته است.
هرچند امروز ـ شنبه ـ ۲۳ مهر ماه یکی از رسانه‌ها به نقل از مدیری از باشگاه که نامش هم عنوان نشده، چنین منتشر کرده که مساله فقط قطعی اینترنت و دورکاری بوده است.
همین طور محمدحسن باقری ـ مدیرعامل باشگاه خبرنگاران جوان ـ در پاسخ به پیگیری‌ها درباره‌ی وضعیت باشگاه، خبر انحلال را نادرست خوانده و سپس این پرسش را مطرح کرده است که اگر در رسانه‌ای جابه‌جایی مکانی صورت بگیرد، آیا نیاز به رسانه‌ای شدن این تغییر است؟
بیژن نفیسی ـ روزنامه‌نگار پیشکسوت و مدرس دانشگاه ـ معتقد است: به طور کلی وجود تشکیلاتی در زمینه فعالیت‌های رسانه‌ای که در آن بتوانند نیروهای جوان فعالیت کنند در تعالی و پیشرفت جامعه‌ی رسانه‌ای خیلی موثر است.
او ادامه داد: یکی از مشکلاتی که ما در حال حاضر در زمینه‌ی آموزش در دانشگاه‌ها درباره‌ی وسایل ارتباط جمعی یا علوم ارتباطات داریم، این است که زمینه کارآموزی برای دانشجویان خیلی بسته و دشوار است و قاعده‌ای برای این کار وجود ندارد که بر فرض صداوسیما و سایر رسانه‌ها را الزام کنیم که دانشجوهای روزنامه‌نگاری و ارتباطات را بپذیرند و آنها آموزش ببیند؛ بنابراین این مشکل وجود دارد و ما نیز در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری کردیم که شرایطی ایجاد شود که این فرصت فراهم شود.
روزنامه‌نگاری اگر توأمان تئوری و عملی نباشد، نتیجه مطلوب را نمی‌دهد
نفیسی سپس به موانع دیگری اشاره کرد که بر سر راه جذب نیروهای جوان و کارآموز در رسانه‌ها وجود دارد و اضافه کرد: مشکلات دیگری از جمله وضعیت بیمه این افراد و موارد دیگر از جمله مشکلات اداری مطرح بوده است و راه را بسته و در نتیجه ما در این زمینه بیشتر به شکل تئوری دانشجو را آموزش می‌دهیم و دانشجو به صورت عملی این فرصت را پیدا نمی‌کند آموزش ببیند. در حالی که روزنامه‌نگاری اگر به صورت تئوری و عملی توأمان نباشد، آن نتیجه مطلوب را به ما نمی‌دهد و عملا می بینیم که اگر دانشجویی فرصت این را نداشته باشد، دچار مشکل خواهد شد.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت سپس ادامه داد: اصولا وجود تشکیلاتی که زمینه را برای آموزش جوانان فراهم کند تا با مسائلی از نزدیک آشنا شوند، خیلی موثر است. و باید تلاش کرد ضمن اینکه این تشکیلات حفظ می‌شود، در عین حال افزایش هم پیدا کند تا سواد رسانه‌ای هم ارتقاء پیدا کند. نقش رسانه این روزها بسیار پررنگ است و هیچ فرقی نمی‌کند آن رسانه مکتوب باشد یا برخط یا گفتاری و دیداری و شنیداری. ما با وجود شبکه‌های اجتماعی وارد مرحله‌ی جدیدی از عصر خبر شده‌ایم. بنابراین باید آمادگی داشته باشیم از آن به عنوان یک فرصت استفاده کنیم نه این اینکه جلوی فعالیت آن را بگیریم.
صدمات جبران‌ناپذیر از بین بردن ظرفیت‌هایی از جمله باشگاه خبرنگاران
وی بر صدمات جبران‌ناپذیر از بین بردن ظرفیت‌هایی از جمله باشگاه خبرنگاران اشاره می‌کند و عنوان می کند: ما باید در عرصه دیجیتال حرفی برای گفتن داشته باشیم و بتوانیم خودمان را نشان دهیم. بنابراین وجود چنین تشکیلاتی مثل باشگاه خبرنگاران جوان می تواند در تربیت نیروها خیلی موثر باشد تا در ادامه در خدمت رسانه ها نقش اساسی خودشان را ایفا کنند. این است که باید تلاش کرد این تشکیلات پابرجا بماند و توسعه پیدا کند نه اینکه محدود شود ادغام یا تجمیع در سازمان دیگری شود. بعدا این اتفاق لطمه سنگین‌تری خواهد داشت؛ چرا که لازم و ملزوم هم هستند.
نفیسی در پایان گفت: همان‌گونه که دانشکده‌های ما بعد از انقلاب در زمینه روزنامه‌نگاری و ارتباطات گسترش پیدا کرده است، حال در کنار آن لازم است ما امکانات جدیدی هم ایجاد کنیم و صرفا اگر روزنامه‌نگاری به صورت تئوری باشد هیچ اثرگذاری ندارد.
انتهای پیام/