تعارف جان به کرونا

به گزارش مملکت‌آنلاین، در استان هایی همچون لرستان که تار و پودهای قبیله ای در بستر روابط اجتماعی گره خورده است این خصلت دوچندان پابرجا مانده است و حتی با گذر از دوره سنتی به نیمه مدرن هم از بین نرفته است.

خصلت هایی که نه سیاه و سفید بلکه خاکستری هستند و نمی توان به طور مطلق از خوبی یا بدی آنها گفت اما در معرکه کرونا به یک معضل تبدیل شده اند و زخم ناسور این ویروس را بر تن خسته جامعه بیشتر می کنند.

این روزها رودربایستی و تعارفی بودن؛‌ مسوولیت پذیری اجتماعی را خدشه دار کرده و به گسترش کرونا دامن زده است تا فاصله گذاری اجتماعی به عنوان یک اصل مهم پیشگیری از بیماری کمرنگ شود.

اکنون که در برخی موارد حضور در اجتماعات اجتناب ناپذیر شده و یا لااقل خودمان آن را اجتناب ناپذیر کرده ایم دست کم باید ضروریات حضور در یک جمع پرخطر را رعایت کنیم.

مسوولیت پذیری اجتماعی نقش مهمی در کاهش ابتلا به کرونا دارد اما متاسفانه پرهیز از تذکر دادن به دیگران به دلایل متفاوت از جمله تعارفات و رودربایستی ها به فراموشی سپرده شده است.

هنوز هم افرادی هستند که تا عزیزان خود را می بینند آنان را در آغوش می گیرند و صمیمانه بدون هیچگونه فاصله گذاری و حتی ماسکی با آنان مراوده می کنند در حالیکه نمی دانند شاید ناقل هستند و این آغوش آنها است که عزیزشان را به آغوش مرگ می سپارد.

برخی هم همچنان در محل کار و محیط های پر ازدحام در حالیکه خودشان فاصله گذاری را توام با استفاده از ماسک رعایت کرده اند اما در حالیکه افراد بی توجه را در مقابل خود دارند؛ دلشوره ابتلا به ویروس را تحمل می کنند؛ صدها اگر و الهی در دل دارند تا مبتلا نشوند ولی رودربایستی مانع از دادن تذکر محترمانه به طرف مقابلشان می شود.

همین ها زمانی هم که احساس می کنند به کرونا مبتلا شده اند از شدت تعارف و رودربایستی و شرم انگاری بیماری مهر سکوت به لب می زنند و نمی توانند به طرف مقابل خود هشدار دهند که شاید ناقل هستند و باید از آنها فاصله گرفت.

چرا رفته رفته یاد نگرفته ایم وقتی در این شرایط یکی از دوستان و نزدیکان؛ فرزند دلبندمان را می بوسد و یا اورا در آغوش می گیرد محترمانه به او تذکر دهیم شاید خود آن فرد و یا حتی کودک ناقل هستند بنابراین باید فاصله گذاری را رعایت و از تعارفات کم کرد.

هرچند بسیاری از جامعه شناسان معتقد هستند رفتارهای اجتماعی کرونا از جمله دست ندادن در دوران پساکرونا هم با شهروندان می ماند اما به نظر می رسد در شرایط فعلی هنوز هم این مهم در برخی افراد نهادینه نشده است.

آنچه مسلم است اینکه کرونا با هیچکس شوخی و رودربایستی ندارد و متاسفانه تعارف؛ رودربایستی؛ عدم باورپذیری و مخفی کاری مبتلایان یا ناقلان به این واقعیت تلخ دامن می زند و باید اقدامات بیشتری برای فرهنگ سازی در این زمینه توسط مسوولان و رسانه ها صورت گیرد.

مسوولیت پذیری اجتماعی است که موجب تحقق فاصله گذاری اجتماعی و پیشگیری از کرونا می شود در غیراینصورت مادامی که نسبت به رفتار دیگران بی تفاوت باشیم؛ هرچند هم خودمان پروتکل ها را رعایت کنیم اما باز هم روزهای سخت کووید ۱۹ را تجربه خواهیم کرد.

تا ۲۳ مهرماه ۳۳ هزار و ۴۱۶ لرستانی به کرونا مبتلا شده و از این تعداد ۶۸۳ نفر جان باخته اند در حالیکه این آمار تا بیستم مهرماه به ترتیب ۳۱ هزار و ۷۷۵ نفر و ۶۶۱ نفر بوده است.

این آمار یعنی در سه روز یک هزار و ۶۴۱ نفر به تعداد مبتلایان کرونا افزوده شده و دقیق تر اینکه در پیک سوم شیوع کرونا روزانه ۵۴۷ شهوند لرستانی به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شده اند.

بدون شک در این شرایط بحرانی و فوق خطرناک؛ تنها کادر درمان و مسوولان نمی توانند چاره ساز باشند و مثل همیشه نقش مشارکت های مردمی در این معرکه تعیین کننده است.

باید تعارفات را کم کرد و شهروندان بی تفاوت و یا کم اطلاع را در زنجیره قطع کرونا آورد چراکه در غیر اینصورت این زنجیره همچنان پاره می شود و گره های بازشدنی فراوانی خواهد داشت.