تحلیل محسن هاشمی از ناآرامی‌های آبان/ تندروها با استیضاح وزرا به دنبال رادیکالیزه کردن فضای کشور هستند
رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با بیان این‌که ناآرامی‌های آبان‌ماه پاسخی به سخت‌تر شدن شرایط معیشتی کشور بود، گفت که باید در شرایط فعلی اقدامات را از مرز افراط و تفریط و انفعال دور کرده و وارد فار عملگرایی شویم.
به گزارش مملکت‌آنلاین، محسن هاشمی در ششمین کنگره حزب همبستگی ایران اسلامی با بیان انکه در شرایطی در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم که کشور وضعیت خاصی دارد،گفت: این انتخابات شباهت زیادی به انتخابات‌های گذشته ندارد، مشکلات کشور و در صدر آن مشکلات اقتصادی وجود دارد که علت اصلی آن در وهله‌ی اول تحریم‌های بی‌سابقه تحمیلی از طرف آمریکا و بعضی از کشورهای توسعه یافته غربی است که تا به حال به این صورت به کشور دیگری وضع نشده است.
وی ادامه داد: از سال ۱۳۸۵ که ایران اولین قطعنامه را از طرف شورای امنیت دریافت کرد این تحریم‌ها روز به روز بیشتر و مستحکم‌تر شده و موانع اقتصادی بیشتری را ایجاد کرد. در کنار آن بحث ناکارآمدی و ناهماهنگی دستگاه‌های مختلف هم وجود دارد که در ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده، اختلافات سیاسی در اوج خود است و جریان‌های افراطی و تفریطی بیشتری در کشور حاکم شده است. ناکارآمدی به قدرت اجرایی کشور رسوخ کرده و ناهماهنگی وجود دارد.
* دو پدیده تحریم و ناهماهنگی دستگاه‌های مختلف و ناکارآمدی باعث افزایش مشکلات شده که مسائلی همچون کاهش ارزش پول ملی، توقف صادرات نفت، اختلال در بازارگانی و تاثیرات در اقتصاد کشور را شاهدیم مراقب باشیم دچار مشکلات بعدی نشویم و سعی کنیم از این مشکلات عبور کنیم.
* این مشکلات به جامعه رسوخ کرده و ناآرامی‌های چند سال گذشته را دیدیم که آبان‌ماه شدت بیشتری داشت. برخی گفتند به دلیل بنزین و برخی دیگر توطئه خارجی خواندند، اما می‌توان گفت به نوعی پاسخ به سخت شدن شرایط معیشتی در کشور بود به خصوص این‌که به قشر پایین جامعه فشار بیشتری وارد کرده و می‌توان آثار آن را به راحتی دید.
* { با طرح این پرسش که در چنین شرایطی چه اقدامی را انجام داد و نقش احزاب، گروه‌های سیاسی و کارشناسان و فرهیختگان چیست}: پاسخ گروه‌ها و جریان‌های تندرو و افراطی را دیدیم آنها به دنبال استیضاح وزرا و دولت بودند. البته در همان وهله اول طرح‌هایی برای برگرداندن بنزین را ارائه کردند که با نظر حاکمیت و شبه حکم حکومتی از طرف رهبری عقب‌نشینی کردند. آنها دنبال رادیکالیزه کردن و تندتر کردن وضعیت کشور هستند تا بتوانند خود را در کشور حاکم کنند؛ مسیری که به صلاح کشور نیست البته حاکمیت جلوی آنها ایستاد و آنها نتوانستند اثربخشی داشته باشند.
* طیف بعدی که در این مسیر فعال بود بعضا خواستار استعفای دولت شد نظرش این بود که باید دولت کنار بکشد تا مشخص شود که مشکلات حاکم شده در کشور تقصیر کیست و این نهادهای قدرتمند هستند که نمی‌گذارد کار جلو رود. آنها استعدادشان این است که با استعفا و کنار رفتن دولت مسئولیت به گردن حاکمیت بیفتد این هم بعضا مورد توافق گروه‌های سیاسی قرار نگرفت و از طرف آنها نفی شد.
* رویکرد سوم که می‌تواند از این دو رویکرد خطرناک‌تر باشد، آن است که انفعال در پیش گرفته شود. معتقدان این رویکرد می‌گویند بر تداوم وضع موجود اصرار کرده و کاری انجام ندهید این کار باعث دلسردی در انتخابات شده و همه کم‌کم کنار می‌کشند و معلوم می‌شود حاکمیت مقصر است و نمی‌تواند کشور را در جهت خود هدایت کند؛ این سه رویکرد افراطی، تفریطی و انفعالی مطرح است که به باور ما رویکردی که می‌تواند مشکلات کشور را حل کند، مبتنی بر عقلانیت و عملگرایی است.
* { با اشاره به سالگرد درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی}: همان‌طور که ایشان می‌گفتند رویکرد همراه با عقلانیت و عملگرایی می‌تواند اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و گروه‌های مرجع اصولگرا برای نجات کشور را بسیج کند با این رویکرد می‌توانیم از معضلاتی که برای مردم حادث شده نجات پیدا کنیم. حال شاید سوال پیش بیاید که چرا بنده به عنوان رییس شورای شهر نتوانسته‌ایم اینگونه عمل کنیم آن هم در شرایطی که شورای شهر و شهرداری تهران و بخش زیادی از دولت در اختیار اصلاح‌طلبان و اعتدالیون است. ما اگر می‌توانستیم با عقلانیت و کارآمدی کارنامه‌ای از خودمان به جای بگذاریم دست بالا را در این انتخابات داشته و می‌توانستیم به مردم بگوییم که بخش انتخابی مردم می‌تواند امور را پیش ببرند نه این‌که مدام بخش انتصابی بگویند ما نمی‌توانیم کاری بکنیم.