هنر در ایفای نقش نیست در عاشقانه زیستن قصه‌هاست
حافظه همه دوستداران سینما مملو از رد پای پیشکسوتانی است که یاد و خاطره‌شان در پرده نقره‌ای جاودانه شده است
به گزارش مملکت آنلاین ، حافظه همه دوستداران سینما مملو از رد پای پیشکسوتانی است که یاد و خاطره‌شان در پرده نقره‌ای جاودانه شده است. خاطراتی که به مدد جادوی صحنه، سیما و سینما جزو دلنشین‌ترین خاطرات ما قرار گرفته‌اند. پیشکسوتانی که وسعت حضور آن‌ها، نه با شمارش سال‌ها نقش‌ها و جایزه‌ها که با هنرنمایی خاص خودشان در اذهای ماندگار شده‌اند و در عمق جان و دل ثبت شده‌اند.
ثریا قاسمی از هنرپیشگان پیشکسوتی است که در دهه‌های 50 تا 80 نقش اصلی بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی را از آن خود کرده است.
ثریا قاسمی در سال 1329 در بازار سقاباشی خ ایران به دنیا آمد. نام اصلی او مولود ملاقاسم است و جز معدود بازیگرانی است که قبل و بعد از انقلاب فعالیت داشته است.
او تنها فرزند خانواده بود، مادرش مرحومه حمیده خیرابادی (نادره) مادر سینمای ایران و پدرش علی قاسمی بود، زمانی که ثریا با تئاتر آشنا شد 4 سال داشت ثریا پس از متارکه پدر و مادرش، زندگی دوگانه‌ای را تجربه کرد. به گفته خودش علاقه او به دنیای هنر و تئاتر از زمانی آغاز شد که ایام تعطیلات آخر هفته به تئاتر مادرش می‌رفت.
ثریا با خواننده قدیمی ایران گیتی پاشایی همکلاس بود. پس از اتمام دبیرستان در سال 1339 وارد رادیو ارتش شد. آنجا با محمد نوری همکاری کرد.
پس از آن در سال 40 از رادیو به تلویزیون ملی ایران و به عنوان بازیگر شروع به کار کرد در آن زمان با هنرمندانی همچون تاجی احمدی و فهیمه راستکار و مادرش در تلویزیون کار دوبلاژ انجام داد.
مادرش با خانم مهین دیهیم، توران مهرزاد و ژاله علو همکاری می‌کرد. بانو ثریا در رابطه با شروع کار رسمی‌اش می‌گوید: آن زمان استخدام به معنی حالا نبود و دستمزد ما بر اساس تعداد جلسات پرداخت می‌شد. سال‌ها بعد ما نیروی رسمی شدیم من در کنار آدم‌هایی شروع کردم که همه آن‌ها افتخارآفرین دنیای هنر بودند. پیشکسوتانی که در رادیو کار می‌کردند در حقیقت با رنج آن دوران، راه را برای این هنور هموار کردند.
در سال 45-46 در سریال پیوند با نصرت کریمی کار کرد. در سال‌های 44 تا 50 در تئاتر، فیلم و تلویزیون کار می‌کرد اما جایگاه ویژه تئاتر همیشه برایش مهم‌تر بود در آن زمان با نمایش آندورا با حمید سمندریان، آنتیگون با دکتر رکن‌الدین خسروی و فیلم‌هایی با ناصر تقوایی و خسرو سینایی کار کرد. وی این دهه از زندگی‌اش را پربارترین زمان برای آموزش خود می‌داند.
ثریا قاسمی در یک مهمانی با همسرش رحیم برفراز آشنا و طی یک هفته ازدواج کرد. یک سال پس از زندگی مشترک بنفشه اولین فرزندش به دنیا آمد اما همراهی‌های همسرش او را از زندگی هنری باز نداشت.
با انتخاب هوشمندانه حمید لبخنده در انتخاب هنرپیشه‌های سریال در پناه تو، با سعید پورصمیمی آشنا شد و این ترکیب خردمندانه اجرای خوبی را ارائه داد و ثریا در این سریال خوش درخشید.
ثریا چند سکانس کمدی را نیز اجرا کرد. در سریال‌های پس از باران و جوانی با اسماعیل عفیفه همکاری کرد. فیلم مارال باعث موفقیت او در جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم کانزاس سیتی شد و با فیلم شام آخر تندیس خانه سینما را از آن خود کرد.
در سال 51 دومین فرزندش بابک به دنیا آمد در دوران پس از انقلاب به دلایل سیاسی موجود در کشور نقش‌های ثریا قاسمی کم‌رنگ‌تر شد و برای او وقفه‌ای در بازیگری سینما و تلویزیون ایجاد شد اما در طول دهه 60، با سریال گرگ‌ها، فعالیت مجدد و پررنگ‌تر خود را آغاز کرد. ثریا قاسمی از سمندریان به عنوان یک اسوه یاد می‌کند.
ثریا در نگاه همکارانش
کتایون ریاحی: بارها و بارها بر پرده عریض سالن‌های سینما و قاب شیشه‌ای تلویزیون‌ها میزان تسلط و تبحر در ثبت تصویر عشق‌ورزی را در بانو ثریا قاسمی دیده بودم ولی تا تجربه مشترک‌مان (شام آخر) هرگز به دوام آن آگاه نبودم. در پشت صحنه حضور سبک و نسیم گونه‌اش، نظم و انضباط و آمادگی همیشگی‌اش از تئاتر را داشت قطعا تربیت مادری هنرمند که با شخصیتش عجین گشته است این خصوصیات از خیل عظیمی از تجربیاتی که از گویندگی، دوبلاژ، مجری‌گری، نمایش‌های رادیویی و... داشت نشئت می‌گرفت در او وجود دارد.
کامیز دیرباز: هر گاه که نام ثریا قاسمی را می‌شنوم یا اسم او را در جایی می‌بینم بدون اختیار به این فکر فرو می‌روم که چنین هنرمندی از نوادر بازیگری سینمای ایران است.
حسن فتحی: چه می‌توانم بگویم آنگاه که هنر ثریا قاسمی بر عام و خاص آشکار است هنرمندی که در جرگه پیش‌کسوتان عرصه تئاتر، و در همه عرصه‌های نمایش حضوری پر قدرت داشته است. من در طول 3 سال فعالیت به عنوان نویسنده و کارگردان تجربه کار با بازیگران زیادی را دارم و در میان آن‌ها یکی از کسانی که به همکاری‌اش می‌بالم و افتخار می‌کنم سرکار خانم ثریا قاسمی است.
مهدی صباغ‌زاده: خانم ثریا قاسمی همکاری است که جدا از بازی خوب از اخلاق و رفتار حرفه‌ای خوب بهره‌مند است آخرین همکاری من با او در سال 95 اتفاق افتاد در فیلم خانه کاغذی بار دیگر خوب ظاهر شد و خوش درخشید.
خسرو سینایی: از نظر من ثریا قاسمی یک خانم هنرمند و بسیار حرفه‌ای است و من او را یک بازیگر تمام و کمال می‌دانم زیرا در تمام سال‌هایی که کار کرده، همیشه تسلطش را بر کار بازیگری و کار صدا حفظ کرده است که همواره حرفه‌ای بودنش، مشخص است.
دکتر اکبر عالمی: بانو ثریا قاسمی، بازیگر خلاق ایست که در تئاتر قد کشید او هنرمندی ستودنی است. فعالیت نمایشی او در تئاتر نوگرای ایران از سال 1346 من را به وجد می‌آورد.